145 N ya i rakele n yisi bɛɛ la, n ko, “Mari, n denkun.” Wo si a ma, n si ita sereya bɛɛ bira.
E, Mari, i wɔlɔ matɔlɔ nta madiyali-kan la. N tenbi dila i dala n dɛnbɛn-koe rɔ, i ni wo fanan namɔɛn.
N si ita tɔnnu bira n yisi bɛɛ la. N masɛgi ita tɔn-birabɛlitayɛ la.
N ya n dakan don ila tɔn min bira-koe rɔ, n si n kan wo latɔnbagaya gben-gben!
Wole ko-yogoma-kɛlɛnu, wo ni wo masɛgi n na. Ndeta Alla ye min fɔla n ye, n bi wo le birala.
N si to ita tɔnnu birala dɛɛ! N si wo ma burubukai!
N bara i manyinika n yisi bɛɛ la ko i ni kinikini n ma iko i wara lanyiri kiri n ye nya min.
N si ila tɔnnu bira! I yandi, i kana n boloka mumɛ!
Nta mɔgɛnu, wo ni la Alla la tumɛ bɛɛ. Wo ni wola tɔrɔyɛ bɛɛ sa ale kɔrɔ bawo wola kan-tina-latankanɛ le ale la.
E, n tigi, sewɛ di nde, ila wɔli-kɛlɛ ma bawo nta madiyalɛ ye kela i ma.
A ko wo si to a nyinina, ado wo wa a nyini wo yisi bɛɛ la, wo si a yen.
Hana ko, “N fa, n ma gbɛɛ min dɛɛ! N bi nna kɔndɔfili le fɔ tinɛ Mari ye bawo a ara gbɛlɛya n kuma.