bawo koe min telennɛ, wo di Mari ye. Wo le si a ma, a ti ata mɔgɔ-telennɛnu boloka. A si to anu natankala burubukai! Kɔnɔ a si karagbɛlɛnuna dannu wara-koe firan nyamanɛ wo rɔ.
Ale Mari ko a ara ban a latɛgɛla ko fɔ ale Mansa Yɛhoyasin kɔrɔ wa kolonya filili! A wara-koe ti ta yarɔ muk! A kegeya-wo-kegeya ti taran a gbɛ rɔ Yuda nyamanɛ kun na Mansa Dawudata bɔn la. Mari kan le kɛ la.
Wota Mari Alla wa ban wo yogenu kɛlɛla ka wo sigi lanyiri-nyamanɛ rɔ yisi-kimɛ rɔ tumɛ min, wo kana nyina Amalɛkinu kɛlɛ-koe la. Wo ni ta anu kɛlɛ ka anu nato dogbe!”
Mari ti mɔgɔ-sufa wo to nyɔ rɔ. Wo si a ma, Mari fonde si bɔ ka sisi lugbu-lugbu! Tɔrɔyɛ min bɛɛsi sɛbɛnɛ kitabu kɛ rɔ, wonu si sigi ale mɔgɛ wo kuma ha Mari si a kasara pɔɔ!
I kana n nakala de! N si mɔgɛ kɛnu faga kelenna! Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti anu miri anu ma tun! N si anu bara-koe lato yen!’ Wo kɔma, Mari ya a fɔ ko, ‘N si a ma, ile ni bɔnsɔn-kurɛ dabira fanka ye minnu na, ado wonu si siyaya kɛnu ko.’