Mari ko ata mansaya-waganɛ le san-kole la. A tontɛ rasagan tinɛ le dugu-kumɛ la. Wole lara a la, wo si ke nfen bon-sufa sɔla ale ye? A ko a si a sulen kan-tina-nyuman tɔ?
E, Mari, ile min ya ko lɔn, i fonde lamiri n ma ka n nakanan. N tayili sara n tasɛlɛnu na. I kana i munyu anu kɔrɔ, ha anu ni n faga. Mari, anu bi tɔrɔyɛ min bɛɛ sigila n ma, wo bɛɛ tɛgɛnɛ ile le ma.
Wota Mari Alla wa ban wo yogenu kɛlɛla ka wo sigi lanyiri-nyamanɛ rɔ yisi-kimɛ rɔ tumɛ min, wo kana nyina Amalɛkinu kɛlɛ-koe la. Wo ni ta anu kɛlɛ ka anu nato dogbe!”
Mari ti mɔgɔ-sufa wo to nyɔ rɔ. Wo si a ma, Mari fonde si bɔ ka sisi lugbu-lugbu! Tɔrɔyɛ min bɛɛsi sɛbɛnɛ kitabu kɛ rɔ, wonu si sigi ale mɔgɛ wo kuma ha Mari si a kasara pɔɔ!