“E, Mari, i miri n ma. N ya ko-latelennɛ kɛ ka ita kumɛnu to anu gbɛ rɔ. N ya n taya ka i sako bɛɛ kɛ.” Ala matarali-kɛ wo ya a laban diyi kɛ ma a bolo.
Anu ya a togon mansɛnu fɛ Mansa Dawuda halala-luyi ma Yerusalɛm soe burɔ ka a tɛgɛ ala ko-nyimɛ ma a ya min ma Isirɛla mɔgɛnu ye anubɛ Alla anubɛ Bato-Bɔn wara-koe rɔ.
Kɔnɔ wo ka fenfen makele saraka-masɔlɛ anubɛ Lifayi anubɛ Bato-Bon-sigi-salɛnu anubɛ Bato-Bon-makandannɛnu anubɛ Bato-Bonna-wɔli-kɛlɛnu na. Hali min kian donnɛ Bato-Bon-ko-wɔlɛ rɔ, wo kana fen bɔ dutiyɛ la.
Saraka-Masɔla Ɛsira ya a fɔ ko, “N si ma benbanuta Mari Alla tanto bawo a ara a ma, mansɛ ara kɛ nyɔgɔn sufa gbiliyɛ di Mari Bato-Bɔn ma Yerusalɛm soe burɔ.
Wo kɔma, n ya a fɔ Lifayinu ye ko anu ni anu nyɛrɛ sɛninya ka to tarɛ don-dɛnu makandanna alako Sulen-Tele ni to gbiliyɛ rɔ. E, Alla, i fonde lamiri n ma kɛ fananna ko la. I ni n tanka ka a tɛgɛ ita keninteya-wɛla ko ma.
N ya sɔgɛ wara-koe rabɛn anu bi sarakɛnu mintanna minnu na alako sɔgɛ wo ni na a wati-bɛrɛ rɔ. Mɔgɛnu si na dɔn-fen-kun-fɔlɛnu na nya min, n ya wo bɛɛ rabɛn. E, nta Alla, i miri kɛ dama ma. I ni n barayi wonuna ko la.
Minnu ba nɔlɛ kɛ, duruki-gbɛ si don wonu kan na iko doi wonu. N ti anu tɔgɛ bɔ Mɔgɔ-Nimɛnuta-Kitabu rɔ mumɛ! N si a fɔ n Fa anubɛ ata melikanu yala gbɛ rɔ serr, ko ntɛ le anu na.