Nɛbi Ilaya ya a fɔ a ye ko, “Wo hɔnya kana sigi i kan la. I wa ke bɔn la, i ni biredi-nɛ do ladan nde fɔlɔn ye ka bɔ ila dɛgɛ-munke wo rɔ. I ni na wo don n bolo. Wo kɔma, i ni na to tala a toe ladanna wobɛ ila dan ye.
Kina le nde la gbɛ! N bara mɛ doni. Kɔnɔ ha bi, nde ma a yen bɛ, Mari ara mɔgɔ-nyimɛ boloka. Min kolo wo ko, n ma mɔgɔ-nyimɛ wola dannu yen bɛ mɔgɔ tarala dɔn-fan ma.
A la wa fin, i sɔgɛ si n tabɔ dɔgɔma-ma-de! Banda wa ka, a ni ma iko ma ni taran ma nyɔgɔn fɛ. Ni ile ya duninya-mɔgɛ bɛɛ kiti, anu si a lɔn telenbagayɛ ye nya min.
A si a ma, Yerusalɛm ni sigi yiri! A si wole, ala mɔgɛnu kumafunfan. A si hɛnkili anubɛ ko-kɔrɔ-lɔn di wo ma. Min di wo ye wo dama ko, wo le Allata gbiliyɛ la.
A ko a tenbi nyamanɛ wo kun na, Yuda nyamanita-mɔgɛnu si taran anu diya. Isirɛla nyamanita-mɔgɛnu si taran lafɛrɛ rɔ. Anu si ale kele ko, “Mari Mata Kisila-Latelennɛ.”
Yisa ya a fɔ anu ye ko, “Wo ni wo hɛnkili to kɛ ko! Dali-kurɛ wa ke tumɛ min, nde, Hadama-dan wa sigi nta mansaya-waganɛ gbiliyanɛ rɔ, wo tan-ni-filɛ bɛɛ si wo sigi mansaya-sigi-fannu tɔ ka Isirɛla bɔnsɔn tan-ni-filɛ kiti tɛgɛ,
ado min bɛɛ ara ala bɔn to, anubɛ a na-kelen-nyɔgɛnu, anubɛ a sɔrɔnnɛnu, anubɛ ala dannu, hali ata sɛnɛ-kɛ-tinɛ ndela ko la, wo si wo nyɔgɔn kɛmɛ sɔrɔn anubɛ habadan-nimayɛ fanan.
Ka a fɔlɔ tumɛ wo ma, Yisa ya kawandili-bɔɛ dabira ka a fɔ ko, “Wo ni tubi ka wo kɛ-nyanu yɛlɛma bawo Alla min bi Arinyɛni tɔ, wota mansayɛ ara gbɛrɛn!”
Wo kana wɔli dɔn-fanla ko la min si tinya. Wo ni wɔli dɔn-fanla ko la min si habadan-nimayɛ di wo ma. Nde, Hadama-dan si dɔn-fan min di wo ma, wo ni wo raya ka wo sɔrɔn bawo n Fa Alla ara sɔn nta wɔli ma.”
Kibara-nyimɛ ye a ragbɛla ko Alla ye mɔgɛnu natelenna a nyɛrɛ ye dɛnkɛninyɛ le fɛ. A da si bira dɛnkɛninyɛ fɛ, ado a la si ban dɛnkɛninyɛ ma. Iko a sɛbɛnɛ Allala kitabu rɔ nya min, a ko, “Alla si mɔgɛ min natelen a nyɛrɛ ye dɛnkɛninyɛ fɛ, wo le si habadan-nimayɛ sɔrɔn.”
Alla si mɔgɔ latelen a nyɛrɛ ye nya min, anu ma wo lɔn. Anu bara anu taya ka anu nyɛrɛta kilɛ nyini. Alla si mɔgɔ latelen a nyɛrɛ ye kilɛ min fɛ, anu ma sɔnnɛya Alla ye kilɛ wo ma.
Alla ara mabɛ Yisa Kirasiti ma kelen na. Kirasiti baraka rɔ, Alla ara ata hɛnkilimaya-bɛrɛ yira ma la. Ma ara telen Alla ye wo le fɛ, ado ma ara ma Allata mɔgɛnu na wo le fɛ. Ma ara sɛninya wo le fɛ. Ma ara hɔrɔya wo le fanan fɛ.
N bi a fɛ, n ni tugun ale la feu! N nyɛrɛta telenbagayɛ wo fenfen sa n bolo tun. Mɔgɛ si tɔnɛ sɔrɔn koe minnu fɛ iko tɔn-birɛ, n bara n kan-kɔ sɔ wonu na. N bara telenbagayɛ min sɔrɔn Kirasiti rɔ, wo le ye n bolo kaka. Telenbagayɛ wo bɔnɛ Alla le bolo. A suli ye dɛnkɛninyɛ le tɔ.
Tonyɛ le kɛ la, ado i ni la a la ka a bira gben, ko ka i fɛrɛ ramaga, wo si koe do nyinya. Kɔnɔ ka i ramaga Allata wɔli-kɛ-tinɛ, wo si ko nyinya nya bɛɛ ma. A si i dɛnbɛ duninya kɛ rɔ anubɛ lakira fanan.
Nde, Saimon Pita ye kɛdi kɛ sɛbɛla, nde min bi Yisa Kirasitila wɔli-kɛlɛ anubɛ kilayɛ la, kɔni. Minnu bara dɛnkɛninya-bɛrɛbɛrɛ-wɛ sɔrɔn iko male, n bi kɛ sɛbɛla wonu denu ma. Anu ya wo sɔrɔn ma Kisilɛ Yisa Kirasitila telenbagayɛ baraka le tɔ, mata Alla, kɔni.