24 “Wo kɔma, wɔli-kɛlɛ min ya sɛnɛ-bɔrɔ kelan sɔrɔn, wo nara. A ko, ‘N fa, n ya a lɔn ko i wara-koe gbɛlɛ. I ye min tɛgɛla, mɔgɔ-gbɛrɛ ya wo fui. I ma sugi ki kan min, i ye a gbɔɛ kerila nyɔ.
Mɔgɛnu bi a fɔla ko anu bi sunyɛ donna tele donu tɔ kɔnɔ Alla sa anu denkunna. Anu ko anu bara anu famayigi Mari gbiliya tinɛ kɔnɔ Alla sa anu mafɛlɛnna. Kɔnɔ Mari ko min di wole ye, wo ye wonu denu mala tele wonu tɔ. Wo ye wola wɔli-kɛ-dannu kensunna.
Wole Isirɛla mɔgɛnu, wo ni wo tole masɔ ale Mari kan la! A ko a mani ma wo ye nun iko wula-da-rakolɔn. A ko a mani ma wo ye iko nyamani-makilanni-tapinpini-bɛ. A ko nfenna wo rɔ wo ye a fɔla ko min di wole ye, wo ye wo le mala? Nfenna wo ye a fɔla ko wo ti sɛgi a ma tun?
Anu ko, ‘Minnu bi-san, wonu wɔlita hawa kelen dɔrɔn. Male don, ma wɔlita tele kunayanɛ kɔrɔ ha. Kɔnɔ hali wo, i wara male sara iko i ya doinu sara nya min!’
“A tigi ko, ‘Ile, wɔli-kɛla-fuyi! Tinya-mansa-yogomɛ! Ile yala, n bi min tɛgɛla, mɔgɔ-gbɛrɛ le ya wo fui, nyɛ? N ma sugi ki kan min, n bi a gbɔɛ kerila nyɔ, nyɛ?
A ya a fɔ a fa ye ko, ‘I yɛ lana. San mumɛ kɛ bɛɛ kɔrɔ, n bi wɔlila i kɔrɔ iko yɔɔn. N ma ila kumɛ tinya hali kelen. I ya nfen di nde ma? Hali baa, i ma a di nde ma alako mabɛ n diyana-mɔgɛnu ni sewa ma nyɔgɔn fɛ!
Yanni a ni ta, a ya ala wɔli-kɛla tan kele. A ya sɛnɛ-wodi-mɛlɛn kelen di anu kelen-kelennamɛ-bɛɛ ma. A ko, ‘Wo ni to kɛ mayɛlɛmana ka tɔnɛ sɔrɔn ha n na tumɛ.’