A laban, Yisa bɔra gbɛ rɔ ala karan-den tan-ni-kelan ye, anu bi anu de-nyinina tumɛ min. A ya anu makuma anuna dɛnkɛninyabɛlitayɛ anubɛ anuna tolo-gbɛlɛyɛla ko la bawo minnu ya a nimɛ yen, anu ma la wonuna sereyɛ la.
Yisa ya a yɛ lamunun ala karan-dannu na. A ya Pita makuma, a ko, “Ile, bɔ n fɛ. I ye Setanɛta kumɛ le fɔ tinɛ wo la! Ila miriya kɛ, mɔgɛnu miriya le wo la kɔnɔ Allata miriya ma wo la!”
Kɔnɔ wo wati ya a taran, ala karan-dannu ma kɛ nya-yen. Yisa wulita furinu tɛma tumɛ min ka ata gbiliyɛ sɔrɔn, anu hɛnkili bilara ko kɛ bɛɛ sɛbɛnɛ Allata kitabu rɔ, ado anu bara a yen ko wo bɛɛ mara a ye.
Yisa ya a lɔn ko a manyinika-sɔgɛ ye anu na, woletɔ a ya a fɔ anu ye ko, “N ti wati-yan bɔ wo fɛ tun. Wati-kundu-ni wa tenbi, wo si n yen tun. Wo sa wo nyɔgɔn manyinikala wo lela ko la?
Wo wati nyɛrɛ rɔ, Yisala karan-dannu nara. Anu ya Yisa anubɛ musi taran kumala min kɛ, anu kawara dɔgɔma-ma-de! Kɔnɔ anu fenfen ma musi wo manyinika ko, “I ye nyinina nfen ma?” Anu ma Yisa fanan manyinika ko, “I ye kumala a la nfenna?”