Nɛbi Ilaya ya wɛwɛ-kumɛ wo lamɔɛn min kɛ, a ya ala duruki burun a yɛ la. A bɔra faran la ka a sɔ a dɛ la. A ya manyinikali-kan lamɔɛn, a ko, “Ilaya, ile ye nfen mala yan tɔ?”
Pita bilara a fɛ wula-yan la ha saraka-masɔla-kun-tigi-wɛla kata burɔ. A donta kata burɔ ka a sigi da-kandannɛnu fɛ alako a ni a lɔn ni min bi nala mala.
A ya a fɔ anu ye ko, “Wo ni ki wo ya la ka Alla madiya. Woletɔ nyankankantan wa na, hakɛ kana wo nɔ. Wo sɔn kɛndɛ wo burɔ kɔnɔ wo fɛrɛ-bɔnkɛ ti ko-wo-ko nɔ.”
Dafere-kimɛ wati le nun, woletɔ wɔli-kɛlɛnu anubɛ nyɔ-kandannɛnu ya tɛ ladɛn. Anu sɔnɛ ta-wɔlɔn wo fɛ anu gbala tinɛ. Pita fanan sɔra anu fɛ nyɔ a gbala tinɛ.
Pita sɔnɛ tora tɛ dafɛ nyɔ, a ye a gbala tinɛ. Wo kɔma, donu ya a manyinika ko, “Kei kɛla karan-dan do ma ile la, wa?” Kɔnɔ Pita ya a masɔsɔ, a ko, “Ade, wo ma nde la de!”
Donu ya anu buri ka Yorodan bɛ tɛgɛ ka ta Kaliyadi nyamanɛ rɔ anubɛ Kadi bɔnsɔnta nyamanɛ rɔ. Kɔnɔ Mansa Sɔli tora Kiligali. Ala kɛlɛ-dan minnu bi a fɛ, wonu bi yɛrɛyɛrɛnna kilan bolo.