27 Mɔgɛ bɛɛ kawara ha anu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye ko, “Nfen bi kɛ la? Karan-kurɛ do le, wa? Sɛnbɛ ye kei kɛ bolo hali ka kuma nyina-yogomɛnu ma, anu ni ala kumɛ bira.”
Mɔgɛnu ya a yen ko bobenu bi kumala. Minnu bi anu tonkanna, wonu bara kɛndɛya, namarɛnu bi tagamana, fiyɔnnu bi fen yenna. Wo bɛɛ manɛ min kɛ, anu kawara ka Isirɛlata Alla tanto.
Nde ye kɛlɛ-den-kunyɛ donu kɔrɔ. Kɛlɛ-dannu bi nde fanan kɔrɔ. N ba a fɔ wo do ye ko, ‘Ta!’ A si ta. N ba a fɔ, ‘Na!’ A si na. N ba a fɔ nna yɔɔn ye ko, ‘Kɛ ma!’ A si wo ma.”
Karan-dannu bilanɛ Yisa fɛ ka yɛlɛ Yerusalɛm soe burɔ. Anu kɔndɔfilinɛ kati! Minnu bilanɛ a fɛ, wonu kilanta. Tiriyante wo rɔ, Yisa ya ala karan-den tan-ni-filɛ wonu bi ka ta anu na anu dan na. Koe minnu bi nala mala a la, a ya wonu takaran anu ye.
Ale fonike ko, “Wo kana kawa. Wo ye Yisa, Nasarɛti kɛ le nyinina min gbangbanta kɔlɔma ma nun. Kɔnɔ a sa yan. A la ara wuli! Anu ya a sa kan min, wo le kɛ la. Wo ni a mafɛlɛn.
Woletɔ anu ya Pɔli bi ka ta a la kuma fɔ tinɛ do rɔ anu bi min kelela ko Ariyapagasi. Anu ko, “I ye karan-kurɛ kɛ minna ko fɔla, ma ye a fɛ ka wo wara-koe lamɔɛn.