Kɛlɛ tara mɔgɛnu bolo-fan minnu na, Burama ya wonu bi anu bolo. A nara a kɔrɔla den Lɔti la anubɛ ala denbayɛ anubɛ a bolo-fannu. Kɛlɛ ya mɔgɔ-gbɛrɛ anubɛ musi minnu bira, a nara wonu fanan na.
Lɔti bɔra ka ta a fɔ a birannu ye minnu bara ala dunmusu filɛ mabira nun ko, “Wo ni wo bɔ yan soe kɛ burɔ kamasɔrɔn Mari si soe kɛ halaki.” Anu ya a lɔn nun ko a ye yokaliyɛ le la.
Mɔgɛ do ye nyɔ, a kelan le siginɛ. Den sa a bolo, ado a na-kelen-nyɔgɔn sa. A sɛbɛ donnɛ wɔlɛ ma bɛrɛbɛrɛkɛ kɔnɔ a ye fan minnu sɔrɔnna, wonu ti a wasa. A ye wɔli-belebele wo kɛla yonna ko la ka a kan-kɔ sɔ nyɛrɛ-ladiyɛ la? Mɔnima-wɔli-su wo ragbɛlɛ de!
Mari fonde ye bɔla tele min ma bɛrɛbɛrɛkɛ, mɔgɛnuna sɛnɛ anubɛ wodi-gbɛnu ti anu bɔ tɔrɔyɛ wonu tɔ wo wulɔn-tele rɔ. Marita diminyɛ si ma iko tɛ ka duninya kɛ bɛɛ mintan. A si duninya-mɔgɛ bɛɛ lato nya-kun-kelen dogbe!
Sakiyasi ya a lasɔ ka a fɔ Mari ye ko, “N tigi, i wɔlɔ matɔlɔ! N si nna nɔnfulu-talɛ di bolo-kolɔnnu ma. N bara fen bɔ minnu bolo kensunteyɛ la, n si wo nyɔgɔn nani lasɛgi wo tiginu ma tun.”