24 Karan-dannu nara Yisa wara ka a lakunden ko, “Karan-mɔgɔ, karan-mɔgɔ! A ara to doni, ma ni faga.” Yisa ya a lasɔ ka fɔnyɔ anubɛ yi makuma. Anu makimɛra don!
A ko a tara i lakisi tinɛ lunyɛ min, nfenna i ma i tole masɔ a la? Nfenna i ma ala keleli labira? A ko ile miri ko i kisi-sɛnbɛ sa a bolo? A ko hali a kumara dɔrɔn, kɔgɔ-yi mumɛ si gbala todo! Bɛnu si yɛlɛma gbangban la. Yɛgɛ minnu bi yi wonu tɔ, wonu si faga.
Mari le ale la. Nfenna wo sa kilanna a la? Nfenna wo sa yɛrɛyɛrɛnna a kɔrɔ? Ale le ya kɔgɔ-yi-dan ma kɛnkɛn la alako yi ni to a dagɛ rɔ tolon! Hali a ye tugula a rɔ nya-wo-nya, a ti tenbi a dan kun na. Hali a ye kurunna, a ti a dan keri.
A wa a fɔ kɔgɔ-yi ma, “gbala,” latiriya-bole ma, wo ni gbala todo! Wo si a ma fanan, bɛnu ni gbala. A si a ma fanan, Basan-nyamanita-binyɛnu na ni fɔsɔ. Kamɛli-kɔnkɔ-binyɛnu si ma samayo! Lɛbanan-kɔn-ferenu si gbala kerr!
A ya a fɔ ala karan-dan wonu ye ko, “Wola dɛnkɛninyɛ ye mi?” Kɔnɔ anu dama kilanta. Anu kawara ka a fɔ anu nyɔgɔn ye ko, “Nfen mɔgɔ-sufa ye kɛ la? A ye fɔnyɔ anubɛ yi makumala, ado wo bɛɛ ye ata kumɛ birala!”