Dawudata mansaya-bɔn manɛ iko kɔlɔma min tɛgɛnɛ a la, a kɔn-kundi tonɛ dugi rɔ. Iko kɔn-kundi wo ye a matiila nya min, mansɛ do si fɛrɛn Dawuda kegeyɛ rɔ wo nya na le.
Mari ko wati ye nala, a ye mɔgɔ-telennɛ do yabɔla Mansa Dawuda kegeyɛ rɔ min si ma mansɛ la. Mansɛ wo si mansayɛ kɛ hɛnkili la ka ko-latelennɛ kɛ nyamanɛ kan-tinɛ bɛɛ rɔ.
Musi do ye nyamanɛ wo rɔ, Kenan kɛ le wo la. A nara Yisa wara. A gbele-gbelenta ko, “N fa, Mansa Dawudala dan, kinikini n ma! Nyinɛ ye nna dunmusi fɛ. A tɔrɔnɛ kati!”
Saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu ya Yisa yen kabana-koenu kɛla. Anu ya a lamɔɛn dennɛnu bi anu kan nabɔla Alla-Bato-Bɔn la ko, “Mansa Dawudala dan, i ni sɛnɛ!” Wo le ya a ma, anu diminyara.
Nyama min bi tagamana Yisa yarɔ anubɛ nyama min bi tagamana a kɔma, wonu ya gbele-gbelan dabira ko, “Mansa Dawudala dan, i ni sɛnɛ! Min bi nala Mari tɔgɛ rɔ, Allata duwɛ ni to wo kuma! Alla tanto!”