Mɔdekɛyai bɔmatoe mansɛla bɔn la ala mansaya-duruki min bi a kan na, a gbɛmɛ anubɛ a bilolamɛ le. Kura-hakika-finyɛ min tɔgɛ linɛn wo fanan bilanɛ a kan na. Susa so-karantan-mɔgɛ bɛɛsi ya a labɛn sewa-belebele-wɛ la.
I makirinɛ sɛnɛ anubɛ wodi-gbɛ la. I ya linɛn-kura-bonnɛ anubɛ kura-da-gbɛlɛ do don. I wara biredi don min nadannɛ dɛgɛ-munku-hakikɛ anubɛ liyi anubɛ tulu-hakikɛ la. Ila kinyɛ bɔra gbɛ ma. I mara musu-mansɛ la.
Linɛn-kurɛ le manɛ anuna kulun-naburu-kurɛ la. Anu bɔra wo bonnɛ la Iyipiti nyamanɛ le tɔ, ado a si yen de wula-yan la. Anu ya kura-bilolamɛ bɔ Saiparasi yi-tɛma-dugi rɔ ka wo ma kulun-burɔ-fani-bɔn la.
Anu banta a mayɛlɛnna tumɛ min, anu ya duruku-yan kara-fin-damɛ wo bɔ a kan na ka a nyɛrɛta fanɛnu don a ma tun. Anu tara a la a gbangban tinɛ kɔlɔma ma.
Yisa ya a fɔ ala karan-dannu ye ko, “Nɔnfulu-tigi do ye nyɔ nun, a ya mɔgɛ do sigi kun-tigiyɛ la. Anu ya a fɔ nɔnfulu-tigi wo ye ko, ‘I ya kun-tigi min sigi, a ye ila wodi tinyana kɔɔ!’
Musi wo fɛrɛya bɔnɛ kura-bilolamɛ anubɛ a wulenmɛ la. A makirinɛ sɛnɛ anubɛ kuru-da-gbɛlɛ anubɛ kɔnɔ-kolo-da-gbɛlɛ-gbɛmɛ la. Sɛnɛ-yi-lafɛ ye a bolo tɔ. Wo lafanɛ ko-latinyanɛnu anubɛ ala yɛlɛnya-ko-haramunɛnu na.
Anu si a fɔ ko, “E, gbalo! Gbalo ye so-wɛ wo kuma! A duruta a nyɛrɛ fɛrɛya bɔla linɛn-kura-hakikɛ la anubɛ kura-bilolamɛ anubɛ kura-wulan la ka a nyɛrɛ makiri sɛnɛ anubɛ kuru-da-gbɛlɛmɛ anubɛ kɔnɔ-kolo-da-gbɛlɛmɛnu na!
A ara gbiliyɛ anubɛ nɔnfuli min nyɔgɛ di a nyɛrɛ ma nun, wo ni wo nyɔgɔn nyagbɛ anubɛ yisi-gbalɛ di ale ma kaka bawo a tora a fɔla a nyɛrɛ ma ko, ‘Wo ma a yen, n siginɛ musu-mansayɛ le la gbɛ! Kɛɛ-musu ma n na. N yisi ti gbala mumɛ!’
Anu ya sɛnɛ-fore minnu nadɛn Kidiyɔn ye, wo damasi lakofunɛ gbiliyɛ manɛ le iko yi kalɔn nani. A dɛɛn-kɔlɔnɛ sa kɛ ma, a bolo-kalama-dɛɛn sa kɛ ma, a kan-na-fen sa kɛ ma, hali a yɔlɔkɛ minnu bi nyomɛnu kan na. Hali Midiyan kɛnuna mansaya-duruki da-gbɛlɛnu bɔnɛ kɛnu na.