12 A dɔgɔmɛ ya a fɔ a fa ye ko, ‘N fa, ila fen-kolomɛnu fara ka ntɛ di n ma gbɛ!’ A fa ya ala fen-kolomɛnu fara ala den filɛ tɛma.
I ni nde lakisi bana wonu ma, fen bi min bolo duninya kɛ dɔrɔn tɔ. Tɔrɔya-dagɛ min siginɛ i bolo, anu tɔrɔ wo la. Tɔrɔyɛ wo kana dan anu denu dɔrɔn ma. Hali anuna dannu anubɛ anu mamanɛnu ni do sɔrɔn a rɔ.
Bawo doinu ya min sa, anu ya wo bɔ anuna nɔnfulu-wɛ denu tɔ. Kɔnɔ iko ale bolo-kolonyanɛ ye nya min, a ara a beli-fan bɛɛ sa a rɔ.”
Yisa tora kumala, a ko, “Kei do ye nyɔ nun, den-kei fila ye a bolo.
A ma mɛ, a dɔgɔmɛ ya ata fen-kolomɛ wonu fere wodi la ka ta a ye. A tara nyamani gbɛrɛkɛ rɔ pon! A ke nyɔ, a ya ala wodi bɛɛ kasara yabatoyɛ la.
Kɔnɔ ila dan kɛ min bara ila nɔnfuli bɛɛ tinya yɛlannu fɛ, wo ara na min kɛ tun, i wara ninki-den-tɔlɔnɛ faga wo ye!’