28 “Ni mɔgɛ do ye a fɛ ka san-bɔn sɔ, a si a sigi fɔlɔn ka a lɔn ni a si min nyɔgɔn sara a laban-koe la.
Yanni mɔgɛ ni bɔn sɔ, sɛnɛ fɔlɔn sa.
Wo si gboya mɔgɛ bɛɛ ye ndela ko la kɔnɔ ni min si a munyu ha a laban, wo tigi si kisi.
Yisa ya a fɔ a ye ko, “Farannu bi banbannu bolo anu si ki kan min. Kona-nyagannu bi konanu bolo fanan kɔnɔ kun sa tinɛ sa nde, Hadama-dan bolo.”
Mɔgɔ-wo-mɔgɔ min ti a nyɛrɛ-faga-kɔn bi ka bila n kin-gbɛ fɛ, wo ti ke mala nna karan-dan la.
Ni a ma wo ma, a wa ban a kurukɛla tumɛ min, a ti ke a labanna. Min bɛɛ si a yen, anu si a mayɛlɛn.
Yisa ko, “A ye wo nya na le, wole kelen bɛrɛn ti ke mala nna karan-dan la fɔ a wa a ban a bolo-fan bɛɛ la.
Kɔnɔ Pɔli ya anu manyinika ko, “Wo ye dila nfenna? Wo ye n yisi le tinyana wo la! Ka a fɔ ko anu ni n kiri Yerusalɛm, n tabɛnnɛ wola ko la. Hali anu ba n faga Mari Yisala ko la, tana ma wo la.”