Wo si a ma, i mankan ni to koloyala habadan! Duninya-mɔgɛ bɛɛ si a fɔ ko ile Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ye Allayɛ la Isirɛla mɔgɛnu kun na, ado i ti mansayɛ bɔ nta bɔn la mumɛ!”
Ka a tɛgɛ nna wɔli-kɛla i fa Dawuda anubɛ Yerusalɛm soela ko ma n bara min ma n halala-soe la, n ti nyamanɛ kɛ dama to ila dan bolo. Fɔ bɔnsɔn kelen pe, n bi wo le tola ila dan wo ye.”
Mari le n natankalɛ la. Nna tarɛ le ale la, n si kisi ale le tɔ. Ale le si n tanka ko-yogomɛ ma. Nta farɛ le Alla la, n si n dogon min kɔma. A si n nakanan iko nɛgɛ-walan. Nna kɛlɛ-kɛlɛ le ale la min si n kisi.
Mari ko tele wo ye nala, Mansa Dawudata bɔn min manɛ tonbɔn la, a si wo sɔ a kurɛ la. A si ala dandannu sɔ tun ka wo bɛɛ rabɛn iko a ye nya min fɔlɔ nun.
Hana ya Mari bato. A ko, “Mari ara n yisi lafa sewɛ la. N sewanɛ bawo Mari ara min ma n ye. N si yɛlɛn de n yogenu ma gbɛ! N nyagalennɛ bawo Alla ara n dɛnbɛ.
Mari yogenu si kasara. A si tɔrɔyɛ layigi anu kuma iko san-gbalamɛ. Mari si duninya-mɔgɛ bɛɛ kiti tɛgɛ. Ale le si sɛnbɛ di ata mansɛ ma. Ata mansa-yabɔnɛ si nɔ-ko sɔrɔn.”