Anu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye tun ko, “Wo na, ma ni so-karantan sɔ. Wo kɔma, ma ni san-bon-nayan-bɛ sɔ min si tugu san-kole la. Woletɔ ma tɔgɛ si bɔ. Ni ma ma wo ma, ma ra si nyɛnsɛn dugu-kole bɛɛ kuma.”
Ma ya fanka-tiginu yen nyɔ minnu yan ma ko, anu kolo ma ko, ado fanka ye anu na ka tenbi male la pon! Anaki bɔnsɔn le mɔgɛ kɛnu na. Ma ya ma nyɛrɛ yen anu yakɔrɔ iko mɛnɛ-mɛnɛnɛnu. Anu fanan ya ma yen ka le.”
(Mansa Ɔku kelen pe le tonɛ a niyi la nun Rɛfɛnnu tɔ. Kɔnɔ tɔ-a-la, anu ya a faga. A ya ala nɛgɛ-sofa min nadan, wola yanyɛ, nunkan-nya kɔnɔntɔ. A kɔnɛ, nunkan-nya nani. Ha kaka, ala nɛgɛ-sofa ye Raba soe burɔ Amonnuna nyamanɛ rɔ.)
Filisitinuna kɛlɛ-kurugbɛ min bɔra Kati soe burɔ, a tɔgɛ Kolati. Wo nara Isirɛla mɔgɛnu kan ma. A sɔra anu yakɔrɔ ka a kɔgɛ raka anu telen tɔ. Ala yanyɛ, nunkan-nya wɔrɔ.