Kɔnɔ a ya a fɔ n ye ko a ye tagamana Mari min baraka rɔ, wo si ala melika bila n fɛ ka nna kilɛ ma hɛrɛ la alako n si musi sɔrɔn ala dan ye a fa bɔnsɔn rɔ nya min.
Anu fa ya a fɔ anu ye ko, “A sɔgɛ ye wole la, n ni foo nna dan dama la, wa? Yusufu sa tun, Simiyɔn sa tun. A sɔgɛ ye wole la, wo ni ta Bɛnyamɛ fanan na? Tɔrɔyɛ kɛ damasi ara sigi nde le la.”
Den-kei mɔgɔ sawa ye Nowa bolo nun, Sɛma wo, Hama wo, anubɛ Yefɛti. Duninya fanɛ wunduyogoyɛ anubɛ karagbɛlɛyɛ la kɔnɔ wo wati rɔ, Nowa kelan le mɔgɔ-latelennɛ la Alla yala duninya rɔ. Nowa tora Allala kilɛ fɛ.
Anu tora anu matagamana ka kuma anu nyɔgɔn fɛ, tiriyante wo rɔ, soeenu anubɛ anuna kirindinu yigira ta-mɛlan la anu bolo ka anu fara. Wo kɔma, tɔnkɔlɔn wo yɛlɛta Nɛbi Ilaya la san ma.
Nɛbi Ilaisa ya a yen yɛlɛla, a ya a rakele, a ko, “E, n fa! Ile Isirɛla latankalɛ! I wara ta!” Nɛbi Ilaisa ma a yen tun. Yisi-tinyɛ wola ko la, Nɛbi Ilaisa ya a kan-na-duruki rafara filɛ la.
“Ma ya diyi-kɛ-kan anubɛ sɔnkɔ-sɔnkɛ lamɔɛn Rema soe burɔ. Resɛli ye dila ala dannuna ko la. A ye dila, ado a ma ti diya bawo anu bara ala dan bɛɛ faga.”
ado ma sa ko-latelennɛ kɛla kɔnɔ ni ma tora waan rɔ iko ale ye waan rɔ nya min, ta-nyɔgɔnyɛ ye ma bolo ma nyɔgɔn fɛ worɔ. Allala den Yisa yele si ma sɛninya ka ma bɔ ma hakɛ bɛɛ rɔ.
Ma benba Hadama bɔnsɔn wɔrɔnfila nyɔgɛ, n fa Inɔki, kɔni, wo ya wɔlɔyiyɛ kɛ foninya-karan-mɔgɔ wonuna ko la kebi fɔlɔ. A ko, “Wo ni wo tole masɔ! Mari si na ala melika-sɛnimɛ waga siyaman na a bolo