18 Yusufu ya a fɔ a fa ye ko, “N fa, a sa wo nya. Den-fɔlɔtɛ le Manasa la. I bolo-nyimɛ sa wo kuma.”
Lɔti ya a fɔ anu ye ko, “I yandi n tiginu, wo kana ma lata wula-yan la.
Rebɛka ya Isɔta duruku-hakikɛ bi a kɔma kilɛ la ka wo bila Yakoba kan na.
Leban ya a fɔ a ye ko, “A ti ma wo nya mata nyamanɛ kɛ rɔ. Mala namu ma wo la. Ma ti dunmusu-dɔgɔmɛ di kei ma a kinamɛ fɔlɔn ma kei sɔrɔn.
Yusufu ya a yen tumɛ min ko a fa ara a bolo-nyimɛ sa den-kei-dɔgɔmɛ kuma, wo ma diya a ye mumɛ! A ya a fa bole bɔ Ifɛrɛm kuma ka a sa Manasa kuma.
A fa ma sɔn wo ma. A ko, “Nna den, min bi a tola n bi kɛ mala, n ya wo lɔn. Manasa-kegeyɛ fanan si siyaya ka ma bɔnsɔn-malɔnnɛ la. Kɔnɔ a dɔgɛ wo si sɛnbɛ sɔrɔn ka tenbi ale la. A kegeyɛ fanan si siyaya ka ma bɔnsɔn-malɔnnɛnu na.”
“Rubɛn, nna sarɛ le ile la. Ile le ya nna keiyɛ labɔ gbɛ ma. Sɛnbɛ anubɛ gbiliyɛ ye ile bolo ka tenbi nna dan doinu na.
N ti sɔn wo ma! Ni wo ye nyinina wota Mari bato-koe le ma, keinu dɔrɔn ni ta.” Anu ya Musa anubɛ Aruna gben ale mansɛ yakɔrɔ.
“Hɛnkilimɛnu ya anu yabi ko, ‘Ade, a ti a bɔ ma dama bolo wona. Wo ta a ferelɛnu bara ka do san wo nyɛrɛ ye.’
Kɔnɔ Pita ya a sɔsɔ, a ko, “Ade, Mari! N ma fenfen dɔn bɛ n tanɛ ye min na. N ti fen-kɔsɔnɛ dɔn mumɛ!”
Kɔnɔ n ya a fɔ ko, ‘Ade, Mari! N ma fenfen dɔn bɛ n tanɛ ye min na. N ti fen-kɔsɔnɛ dɔn mumɛ!’