Anu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye tun ko, “Wo na, ma ni so-karantan sɔ. Wo kɔma, ma ni san-bon-nayan-bɛ sɔ min si tugu san-kole la. Woletɔ ma tɔgɛ si bɔ. Ni ma ma wo ma, ma ra si nyɛnsɛn dugu-kole bɛɛ kuma.”
Wo kɔma Mari Alla ko, “Wo ara a yen, kei ara ma iko male. A ara ko-nyimɛ anubɛ ko-yogomɛ dan-nafarɛ lɔn. Awa, a kana a bole layɛlɛ ka nimaya-kɔlɔma-gbɔɛ kɛ do keri. Ni a ya a dɔn, a kɛndɛ si to dankɛ kɛ kɔrɔ burubukai!”
Kɔnɔ Yakoba ko, “Ndeta dan kɛ, wo ti ta wo fɛ mumɛ! A na ya anu mɔgɔ fila pe le sɔrɔn. A kɔrɔ ara sa. A kelen pe le tonɛ gbɛ! Ni ko mara a la wola tagama rɔ, wo si a ma, n kɔrɔyanɛ ni faga yisi-tinya bolo.”
Alamɛ Alla Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ya a ma, wola kinikinɛ ni don mansɛla kandɛ wo rɔ alako a ni wo na-kelen-nyɔgɛ doi wo boloka ka anubɛ Bɛnyamɛ lasɛgi n ma. Ni Alla ko n bi foola le nna dan kɛnu na, a fɛrɛ sa fɔ n ba foo anu na!”
Yusufu ya a yɛ lata tumɛ min, a ya a tagbara-sɛ Bɛnyamɛ yen. A ko, “Wo dɔgɔ-laban le kɛ la wo ya min bara-koe fɔ n yala?” A ya a fɔ Bɛnyamɛ wo ye ko, “Nna den, alamɛ Allata duwɛ tora i fɛ, yo!”