Woletɔ a fa ya a fɔ a ye ko, “Ta i kɔrɔnu anubɛ kolo-fannu mafɛlɛn. Ni a yogoma sa nyɔ, i ni na wo fɔ n ye.” Woletɔ Yusufu bɔra Hiburɔn lɛɛ rɔ ka ta a kɔrɔnu nyini ha Sɛkɛm soe dafɛ.
Anu ya a fɔ a ye ko, “Ma ara kiyo sa su-tenbinɛ kɔnɔ mɔgɔ sa yan min si mala kiyo wonu kɔrɛ fɔ ma ye.” Yusufu ya a fɔ anu ye ko, “Alla le si kiyo kɔrɔ-takaran-hɛnkili di mɔgɛ ma. Wo kiyora nfen na?”
Mansɛ wo ya a fɔ Daniyɛli ye ko, “Tonyɛ, i wara kɛ bɛɛ rakaran n ye min kɛ, wo ara a yira n na ko ileta Alla tenbira mata bɛsɛnu na, ado mansɛ-bɛɛta-Mari le ale la. Ale le ye ko-dogonnɛ bɛɛsi labɔla gbɛ ma.”
Pita ya mɔgɛ wonu nadɛnnɛ yen tumɛ min, a ya a fɔ anu ye ko, “N ta-nyɔgɛ Isirɛla kɛnu, wo ye kawala kɛ ma kama? Wo ye tola ma mafɛlɛnna nfenna? Wo ya a lɔn ko ma nyɛrɛta sɛnbɛ le ya a lakɛndɛya, wa? Ma nyɛrɛta sɛnbɛ anubɛ sɛninyɛ ma a ma, kei kɛ ye tagamana de!
Kɔnɔ n mara kilayɛ la ka a tɛgɛ Allata hinɛ ma, ado a ya keninteyɛ min yira n na wo la, wo ma ma fuyi la. N wɔlita bɛrɛkɛ ka tenbi kilaya-toe bɛɛ la, hali n nyɛrɛla kɛwɔli ma kɔnɔ Allala hinɛ ye wɔlila n tɔ.