Anu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye ko, “Ni i ya a yen ma ye tɔrɔla ka, ma ya ko-yogomɛ min ma ma dɔgɛ Yusufu la, wo le dankɛ bilanɛ ma fɛ kɛ la. Ma ya a yakɔrɔ-mamɔnɛ yen tumɛ min wo tumɛ a ye ma madiyala ko ma kana a faga. Kɔnɔ ma ma ma tole masɔ a la woletɔ ma ye tɔrɔyɛ kɛnu sɔrɔnna.”
ado Dawuda ara a fɔ ale Amalɛki wo ye nun ko, “I nyɛrɛ le ya i nyɛrɛ faga bawo i ya a fɔ kuma rakaran tinɛ i ko, ile le nyɛrɛ-nyɛrɛ ya Marita mansa-yabɔnɛ wo faga.”
N ya a fɔ i ye ko ni n fagara, tɔnɔ-nyamintan bi wo la i ma? Ni n sanɛ kanbɛ le tɔ nun, wo si nfen nyinya i ma? Furi si ke i matɔgɔla, wa? Furi si ke ila telenbagayɛ wara-koe rakaranna mɔgɛnu ye, wa?
Yanni mansɛ ni a mintan nun, wo ya a taran, Ɛlinetan anubɛ Dilaya anubɛ Kɛmiraya ara mansɛ madiya ko a kana gbole wo mintan kɔnɔ ale mansɛ ma anu denkun defan!
Kɔnɔ mɔgɔ tan taranta mɔgɔ bi-segin wonu tɛma, wonu ya Sumanyila madiya, anu ko, “I yandi, i kana ma faga. Fui-fan donu anubɛ tuli anubɛ liyi-dogonnɛ funɛ rɔ ma bolo.” Wo le ya a ma, anu ma anu faga.
I ni wo ma bawo anu taranta mɔgɛnu fagala soe burɔ tumɛ min, anu yele ma tinti dugi ma, a si don dugu la kan min. Anu yele yigira fara-gbaran ma, bɛɛ si a yen kan min.
“Ni a taranta, kiti tɛgɛ gbɛlɛyara wola kiti-tɛgɛlɛ do bolo, a ti ke min natɛgɛla a nyɛrɛ ma, a si kumɛ wo lata Marita kan-tina-yabɔnɛ wo rɔ. A ni a taran, bolo-fen-ko-kɛlɛ le, ni wo ma, a ni ma gbalo-ko-kiti la, ni wo ma, a ni ma mɔgɛ-faga-ko-kumɛ la, ni a ti ke kuma-su kɛnu banna,