22 Rubɛn ya a fɔ anu ye ko, “Wo kana ko-wo-ko ma a la. Wo ni a lakɛ kɔlɔn rɔ wulɛ rɔ yan.” Rubɛn ya kɛ fɔ alako a si fɛrɛ sɔrɔn nya min ka Yusufu bɔ anu bolo ka a lakisi ka a lasɛgi a fa ma.
Mari ya a fɔ a ye ko, “I kana ko-wo-ko ma ila dan kɛ la kamasɔrɔn n bara a lɔn kaka ko nde, Alla, gbiliyanɛ i bolo. I ma sɔn ka ila dan kelan dogon fɔ ka a di nde, Alla, ma.”
Anu kɔrɔ sarɛ Rubɛn ko, “N ma a fɔ wo ye nun ko ma kana ko-yogoma ma a la? Kɔnɔ wo ma wo tole masɔ n na. Kaka, male fanan bi nala matɛ sɔrɔnna ka a tɛgɛ ma dɔgɔ-kei wo faga-koe ma.”
Yanni mansɛ ni a mintan nun, wo ya a taran, Ɛlinetan anubɛ Dilaya anubɛ Kɛmiraya ara mansɛ madiya ko a kana gbole wo mintan kɔnɔ ale mansɛ ma anu denkun defan!
Pailɛti ya a yen tumɛ min ko a ti nɔ-ko sɔrɔn anu ma, ado sɔnkɔ-sɔnkɛ ye nala bɔla-a-rɔ le, a ya yi bi ka a bole laku nyama yala. A ko, “Ndeta sa kei kɛ faga-koe rɔ! Wota kɛwɔli le wo la!”