30 Iburayima ko, “N tigi, i kana kɔrɔtɔ n ma kɔnɔ i yandi, a ma, n ni kuma tun. Ni mɔgɔ bi-sawa taranta nyɔ min telennɛ don?” Mari ko, “N ti a halaki mɔgɔ bi-sawa wonuna ko la.”
Iburayima ko, “I yandi, i hakɛ to n ye. N bi kumala i ye kerinteyɛ la tun. Ni i ya mɔgɔ mogan taran nyɔ rɔ min telennɛ don? Wo si ma kama?” Mari ya a yabi ko, “N ti anu halaki mɔgɔ mogan wonuna ko la.”
Yuda ya a madon Yusufu la. A ya a fɔ a ye ko, “E, n tigi, i si sɔn i wɔlɔ matɔlɔla n na? N ni kuma? Hali i manɛ iko mansɛ, i kana i fonde magboya n na.
Nde, Aiseya ya a fɔ ko, “Gbalo ye n ma bawo n dɛ ma kin, ado n bi mɔgɛ minnu tɛma, wonu fanan dɛ ma kin. Ado nfan, n bara Mansa Alla yen n nyɛrɛ yɛ la, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi, kɔni. Ka a tɛgɛ kɛ dama ma, yigi-wo-yigi sa n bolo tun.”
Kidiyɔn ya a fɔ Alla ye tun ko, “I yandi, i fonde kana bɔ n kuma. I ni i munyu n kɔrɔ. A ma, n ni a mafɛlɛn tun iko kelen. Ni tonyɛ le Isirɛla mɔgɛnu kunka-koe la n bolo, a ma, n ni saga-siyi-gbalanɛ taran, a fɛlɛ kimanɛ.”