N bara na nna nakɔɛ rɔ gbɛ! Fen-suma-diyamɛ minnu bi a rɔ, n bi wonu madɛnna. N bi nna liyi anubɛ a fafɛ dɔn tinɛ le gbɛ! N bi nna gbɛɛ anubɛ nna nono-minyɛ le kun na gbɛ! Wole keninte-ma-filɛ, wo ni wo yanban ka wo min ha diyanayɛ ni sɔ wo yɛ la.
Yisa ya anu yabi ko, “A ye wo burɔ ko mɔgɛ minnu bi kɔnyɔ-masɔɛ rɔ, fananta kɔnyɔ-tigi ye anu fɛ, wonu si di, wa? Wo ti ma mumɛ! Kɔnɔ a wati wa ke, anu ba kɔnyɔ-tigi wo bi anu tɛma tumɛ min, anu si sunyɛ don worɔ.
“Furu-kiri rɔ, kɔɛn-kurɛ ye min bolo, musu-tigi le wo la. Musu-tigi wo dafɛ-sɔlɛ sɔnɛ ka a tole masɔ. A wa musu-tigi sewa-kan lamɔɛn tumɛ min, ale fanan si sewa. Nta sewɛ kɛ da fanɛ wo nya le.
Samsin ya a fɔ wonu ye ko, “N bi sɔgɔsɔgɔma-tili do sala wo ye. Ni wo kera wo kɔrɛ fɔla n ye ladɛn-tele wɔrɔnfilɛ kɛ kɔrɔ, n si duruku-ba-hakika bi-sawa di wo ma. Wo kɔma, n si kura bi-sawa di wo ma wo si wo mayɛlɛma minnu tɔ.
Anu ke saraka-bɔ-tinɛ nyɔ, Samuwɛli ya Yɛsila sarɛ yen min tɔgɛ Ɛliyabu. Samuwɛli miri nun ko keminɛ min sɔnɛ Mari yakɔrɔ wo la, wo le ye mala mansɛ la.