A ma mɛ, Itiyopiya kɛ wo fanan kera mansɛ ma. A ko, “N tigi, kuma-nyimɛ ye n bolo n bi min fɔla i ye. Mɔgɛ minnu bara murutiya i ma, Mari ara a ma, i wara nɔ-ko sɔrɔn wonu ma bi.”
ni kei do ya a dakan don ka lanyiri kiri Mari ye ko a si fen di a ma, wo tigi ni dakan wo kanbali. Ni kei do ya a dakan don ko a si a fara koe do la, a kana wo lanyiri tinya.
Kɔnɔ n ma n nyɛrɛ niyi lɔn fenfen na wo rɔ fɔ n ni nna kilayɛ lakanbali. Mari Yisa ya wɔlɛ min di n ma, fɔ n ni wo ban. Allata hina-wɛ, n ni to wo kibara-nyimɛ fɔla.
Kɔnɔ Pɔli ya anu manyinika ko, “Wo ye dila nfenna? Wo ye n yisi le tinyana wo la! Ka a fɔ ko anu ni n kiri Yerusalɛm, n tabɛnnɛ wola ko la. Hali anu ba n faga Mari Yisala ko la, tana ma wo la.”
Isirɛla mɔgɛnu ya mansɛ minnuna soenu bi, a fɔlɔtɛ le Mansa Saihɔn la. Amora bɔnsɔn-mɔgɛ do le min siginɛ Hɛsibɔn soe rɔ. Ata nyamanɛ-dabirɛ le Anɔn bɛ ma dugu la ha ka ke Yabɔki bɛ ma Amon dan kantɔ anubɛ Kaliyadi nyamani-talɛ ma.