Wo ni dugu-kurɛ rasin wo nyɛrɛ ye ka telenbagayɛ ki a rɔ. Tɔ-a-la, wo si duwɛ tɛgɛ a rɔ iko wo ye tɔnɛ min sɔrɔnna wo nyɛrɛ latenbi rɔ nde, Mari ma. Wo ya-lamunun-wati ara ke nde, wota Mari la. Wo kɔma, n ni to nna duwɛ labɔnna wo ma.
Kɔnɔ yanni wo ni telenbagayɛ fui nyɔ rɔ nun, wo ya wunduyogoyɛ le fui nyɔ rɔ, ado wo ma fenfen tɛgɛ nyɔ fɔ wunduyogoyɛ. Wo ara bɔ wola foninya-fɔɛ-tɔnɔ ma. “Wo lanɛ wola kirindinu anubɛ wola kɛlɛ-den-siyamɛnu na min kɛ,
Ni min ya wunduyogoyɛ fui, wo tigi ye kasarɛ le tɛgɛla. Wola fui-fen-kuran ti ma dɛgɛ la wo ye. Hali wo mara lefan, sundannu denu bi nala wo dɔnna wo bolo.
Wola mansa-soe manɛ farɛ la. Wola sigi tinɛnu manɛ kɔnkɔ-layan-bɛ la. Wo mirinɛ ko mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti ke wo labuila kɔnɔ wola wasinteyɛ ara wo yanfa feu!”
“Kɔnɔ Iburayima ko, ‘Nna dan, i miri fɔlɔn. I kɛndɛ tumɛ min, i ye fen-nyimɛ bɛɛ sɔrɔnna kɔnɔ wati wo rɔ, Lasarasi kɛ ye fen-nɔgɔnɛnu gbansan sɔrɔnna. Nba kaka, ale le ye sewɛ la yan, ile ye dumɛ rɔ.
Yisa ya a yabi ko, “Wo ni a ma wo fɛrɛma. Wo kana sɔn, mɔgɔ-wo-mɔgɔ ni wo mayuwaya bawo mɔgɔ siyaman si na n tɔgɛ rɔ ka a fɔ ko, ‘Ale le nde la!’ Anu si a fɔ fanan ko, ‘A wati ara ke!’ Kɔnɔ wo kana bila wonu fɛ.
Mɔgɔ-wo-mɔgɔ kana a nyɛrɛ yanfa. Ni min mirinɛ ko hɛnkilimɛ le ale la duninya kɛ rɔ, a fisa, duninya ni a lɔn kuntan la alako a si hɛnkili-bɛrɛ sɔrɔn nya-min.
Wo ya a lɔn serr, ko mɔgɔ-yogomɛnu ti Allala mansayɛ sɔrɔn. Wo kana wo nyɛrɛ mayuwaya. Sɔn-yogoma-tiginu wo, bɛsi-kɔlɛnu wo, yɛlannu wo, minnu bi anu ta-nyɔgɔ-keinu makila wo, minnu bi anu ta-nyɔgɔ-musinu makila wo,
Wo kana sɔn, mɔgɔ-wo-mɔgɔ ni wo yanfa kila-wo-kila fɛ. Yanni ma tigi ni na tumɛ min, mɔgɔ siyaman si anu kan-kɔ sɔ Alla la, ado ale min bi Alla kɛlɛla, ale fanan si bɔ gbɛ rɔ.