Mari min bi maralɛ kɛla ka male Isirɛla mɔgɛnu kumafunfan, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi, kɔni, wo ko, Alla fɔlɔtɛ anubɛ a laban le ale la. Alla-wo-alla sa nyɔ ale kɔma.
A ko ma kana kilan! Ma kana hɔn! Min bi nala mala ma la, a ye wonu fɔla ma ye tolon! A sere le male la kɛnuna ko la. Alla-gbɛrɛ ye nyɔ, wa? Alla-makawani-gbɛrɛ do ye nyɔ, a ma min wara-koe lamɔɛn bɛ?
Mari ko koe minnu bara tenbi nun kɔrɔma la, wo ni wo hɛnkili lamiri wonu ma de! Wo ni a lɔn yati, ko ale le kelen pe ye Allayɛ la. A nyɔgɔn-takɛn sa de!
Dan do si sɔrɔn ma ye! Den-kei dinɛ ma ma! Wo si ma mala kun-tigi la. Anu si a kele ko Makawandili-Kɛlɛ-Makawanɛ anubɛ Alla Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi anubɛ Habadan-Fa anubɛ Yisi-Kima-Mansɛ.
Mari ko Bɛtalehɛm soe min bi Ɛfarati sigisɔn rɔ, wo dɔgɔ ka tenbi Yuda nyamanɛ soe bɛɛ la. Hali wo, Mari si kun-tigi-belebele do labɔ Bɛtalehɛm so-dɔgɔmanɛ wo rɔ min si kun-tigiyɛ kɛ Isirɛla mɔgɛnu kuma Mari ye. Kun-tigi kɛ kebila-mɔgɛnu, mɔgɔ-malɔnnɛ le anu na kebi fɔlɔfɔlɔ.
Yisa ya anu yabi ko, “N bara ban wo fɔla wo ye nun kɔnɔ wo ma la n na. N ya kɛwɔlɛ minnu kɛ n Fala sɛnbɛ rɔ, kɛwɔlɛ wonu fanan bi sereyɛ bɔla nna ko la.
“E, n Fa! I wara anu di n ma. N bi kan min, n bi a fɛ, anu ni to n fɛ nyɔ. I ya gbiliyɛ min di nde ma, n bi a fɛ, anu ni wo yen bawo yanni duninya ni dan, i ya n keni.
Woletɔ Yisa ya a fɔ anu ye ko, “Wo wa nde, Hadama-dan layɛlɛ san ma kɔlɔma ma tumɛ min, wo si a lɔn wulɔn ko wo le nde la, n ya min fɔ n nyɛrɛla ko la. Wo si a lɔn fanan ko n sa fenfen mala n nyɛrɛta sɛnbɛ la, fɔ n Fa ara n karan min na, n bi wo le fɔla.
A ko, “I ye nala min yenna, i ni wo sɛbɛ. I wa ban wo sɛbɛla, i ni kitabu wo lata chɔchi wɔrɔnfilɛ kɛnu ma, Ɛfɛsa wo, Simirina wo, Pɛragama wo, Tayataira wo, Sadisi wo, Filadɛlifiya anubɛ Leyodisiya.”