Wati ye nala, Yakoba kebilɛnu, Isirɛla mɔgɛnu, kɔni, anu si anu suli layigi pon iko kɔlɔma. Anu si gbusu ka fere. Anu gbɔɛ min bi sɔrɔnna nyɔ, duninya mumɛ si tɔnɛ sɔrɔn wo rɔ.
Saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu ya Yisa yen kabana-koenu kɛla. Anu ya a lamɔɛn dennɛnu bi anu kan nabɔla Alla-Bato-Bɔn la ko, “Mansa Dawudala dan, i ni sɛnɛ!” Wo le ya a ma, anu diminyara.
N bi madiyali kɛla ko anu bɛɛ ni ma kelen na. E, n Fa! Iko i ye nde rɔ nya min, anubɛ nde ye ile rɔ nya min, anu fanan ni taran nde rɔ wo nya le. Wo le si a ma, duninya-mɔgɛnu si la a la ko ile le ya n sɔ.
Kɔnɔ anu ma ke anu yenna min kɛ, anu ya Yeson anubɛ Mari Yisata mɔgɛ donu sagan ka ta anu na so-burɔ mɔgɔ-banu bara. Anu ya wɔyɔ layɛlɛ ko, “Kɛnu bi mɔgɛnu tɔrɔla dinkirɛ bɛɛ! Kaka, anu bara na maleta so tɔrɔ tinɛ,