Wo tele wa ke, wole kelen-kelennamɛ-bɛɛ si a sigi-nyɔgɛ kele. Wo la wa dɛn, wonu ni nyagalen wo nyɔgɔn fɛ yisi-kimɛ rɔ. Wo wati si a taran, wola ki-fannu bara nanfa kubukubu!”
A ya a fɔ anu ye ko, “Wo ta kei do wara soe burɔ ka a fɔ a ye ko karan-mɔgɔ ko ata wati ara ke. Ko a sɔgɛ ye a la, anubɛ ala karan-dannu ni Kanan-Ko-Ladiyɛ kɛ ata bɔn la.”
A wa don bɔn min na, wo ni a fɔ bon-tigi wo ye ko, ‘Karan-mɔgɔ ye a fɛ ka a lɔn konko wo ye kan min anubɛ ala karan-dannu si Kanan-Koe kima dɔn kan min.’
Anduru ya min fɔlɔn ma, a tara a na-kelen-nyɔgɔn Saimon yen tinɛ. A ya a fɔ a ye ko, “Alla ya mɔgɛ min yabɔ ma kisi-koe la, anu bi min kelela ko Masiya, ma ara wo yen.” (Masiya kɔrɛ le ko, “Kirasiti.”)
Filipi ya Nataniyɛli yen. A ya a fɔ a ye ko, “Musa ya mɔgɛ minna koe sɛbɛ tɔn-kitabu rɔ, ma ara wo yen, ado nɛbinu fanan ya wola koe sɛbɛ. A tɔgɛ le Yisa, Yusufula dan ka bɔ Nasarɛti soe burɔ.”
Yisa ya a fɔ a ye ko, “Mariyama.” Mariyama ya a tintan ka a fɔ a ye ko, “Karan-mɔgɔ.” (A ya wo fɔ Hiburu-kan rɔ ko, “Rabonai.” Wo kɔrɛ le, “Karan-mɔgɔ.”)
Yisa diyana-karan-dan, wo ya a fɔ Pita ye ko, “Mari le.” Saimon Pita ya wo lamɔɛn tumɛ min ko Mari le, a ya ala duruku-ba mamɔrɔ a ma bawo a ara a labɔ a ma nun. A gbanta ka yigi yi rɔ.