Mari ko wo ni a mayon wo kulu-mayɛlɛnɛ la iko buru-fɛlɛ si buri fɛ nya min. Mɔgɛnu bi min sigila ale Mari ma, a ko n ni wo pose tii anu ye. N ni Yakoba bɔnsɔnnu hakɛ yira anu na.
Ka a dabira bi ma, n bara sibole anubɛ nyamanɛnu natenbi i ma. I si donu wurun ka donu fanka mayigi. I si donu kasara ka donuta mansayɛ bi anu bolo. I si donu sigi mansayɛ la ka donu sɔ fanka rɔ fanan.”
Mari ko nde, Yɛrɛmaya kana madiyali kɛ wole ye. A ko n kana n dɛ sa-a-rɔ wola ko la, ni wo ma, ka tarali kɛ wo ye. Wo wa Mari rakele tɔrɔyɛla ko la, a ko a ti a wɔlɔ matɔlɔ wo la.
Ila nɛbinu sa fenfen fɔla i ye fɔ foninyɛ gbansan! Anu ma sɔn ila mɔgɛnu hakɛ yirala anu na min si a ma nun, anu kana ta biralɛ rɔ. Ka wo sɔn wo hakɛ la, anu bi a mala wo bɔrɔbɔnɛ wo ye.
“Ile hadama-dan, i rabɛnnɛ ka Yerusalɛm soe kiti, wa? Soe wo lafanɛ mɔgɔ-fagalɛnu na! Kisimiriya-koe min bɛɛsi ye mala a rɔ, fɔ i ni wo lagbɛ ala mɔgɛnu ye.
Sunkurun-kinamɛ wo tɔgɛ le Ohola. A dɔgɔmɛ tɔgɛ le Oholiba. N ya wonu filɛ furu. Anu ya dannu sɔrɔn n ye. Samariya soe tamasere le Ohola wo la. Yerusalɛm soe tamasere le Oholiba wo la.
Nna dannu, wo ni wo na makawandi bawo nna musu ma a la tun, ado ala kei ma n na tun. Wo ni wo na madiya alako a ni fara kei-gbɛrɛ-makiyi anubɛ yɛlɛnyɛ la.