Ha bi, wo ye kankanyɛ kɛla. Ha bi, wo ye mɔgɔ-fagɛ kun na. Ha bi, wo bole ye yɛlɛnyɛ rɔ. Ha bi, wo ye tɔgɛ sala mɔgɛnu na. Ha bi, wo ye bɛsi Beyali kɔla. Ha bi, wo nɔrɔnɛ sibolo-gbɛrɛnuna bɛsi-kɔ-koenu ma.
A ye a fɔla ko, “Ile hadama-dan, n bi i sɔla Isirɛla mɔgɛnu bara. Anu bara murutiya ka anu kan-kɔ sɔ n na, ado ha bi, anu bi murutiyɛ wo le kun na iko anu benbanu.
Kaka, a sɔgɛ ye wole la, wo ni wo sanka wo fanu ma iko anu ya hakɛ kɛ nya min, wa? A sɔgɛ ye wole la, Mari ni diminya Isirɛla mɔgɛnu ma tun ka tenbi a fɔlɔtɛ la?
“Wole yisi-gbɛlɛnu! Wo yisi manɛ iko sibolo-gbɛrɛnutɛ. Wo tengberenyanɛ Allala kumɛ lamɔɛn-koe rɔ! Wo ye Allata Ni-Sɛnimɛ kɛlɛla tuma-wo-tuma iko wo benbanu ya a ma nya min!
Kɔnɔ ni kɛlɛ-kurugbɛ wo fagara tumɛ min, anu si sɛgi anu gba-kɔrɛ rɔ tun. Anu si yogoya ka tenbi a fɔlɔtɛ la ka don bɛsi-kɔ-koe rɔ, ado, anu ti sɔn anu sɔn-yogomɛ wonu bolokala.