15 A ko a si a kɔɛn bɔ wo wara-koe rɔ feufeu, ha wo ni kɔrɔtɔ wo yisi rɔ. Tɔrɔyɛ wo wa wo rabɔ tumɛ min, wo ni na to ale Mari nyinina. A ko tumado ni wo tɔrɔta, wo si a nyini de worɔ.
Anu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye ko, “Ni i ya a yen ma ye tɔrɔla ka, ma ya ko-yogomɛ min ma ma dɔgɛ Yusufu la, wo le dankɛ bilanɛ ma fɛ kɛ la. Ma ya a yakɔrɔ-mamɔnɛ yen tumɛ min wo tumɛ a ye ma madiyala ko ma kana a faga. Kɔnɔ ma ma ma tole masɔ a la woletɔ ma ye tɔrɔyɛ kɛnu sɔrɔnna.”
ni anu ya anu sɔ anu hakɛ la ka n matara ka anu kan-kɔ sɔ anuna karagbɛlɛyɛ la, n si a lamɔɛn Arinyɛni tɔ ka anu makoto anu hakɛ la. N si a ma, anuna nyamanɛ ni diya tun.
Mari ya a fɔ n ye ko a si a kolan layigi ka bɔ Arinyɛni tɔ a fɛrɛma iko duri tenbi yigila dɔn-fen-tɛgɛ-wati la nya min anubɛ iko tele-wuyan tele-latelan rɔ.
Mari ye nala bɔla ata kan-tina-sɛnimɛ rɔ san-kole rɔ. A ye nala mɔgɛnu tɔrɔla dugu-kole kuma anuta hakɛla ko la. Anu ya mɔgɛ min bɛɛsi faga dogɔn tɔ, wo bɛɛ si bɔ gbɛ ma wulɔn. Minnu bara faga nun, bɔnkɛ ti a sansan wonu ya ma tun mumɛ!
A la wa fin, i sɔgɛ si n tabɔ dɔgɔma-ma-de! Banda wa ka, a ni ma iko ma ni taran ma nyɔgɔn fɛ. Ni ile ya duninya-mɔgɛ bɛɛ kiti, anu si a lɔn telenbagayɛ ye nya min.
Wo kɛnɛna a fɔla wola kɔlɔma-malɛsɛnɛnu ma ko wo fa le wonu na. Wo kɛnɛna a fɔla wola kuru-malɛsɛnɛnu ma ko wonu denu ya wo sɔrɔn. Mari ko wo ara wo yɛ bɔ a la. Wo ara wo kan-kɔ sɔ a la. Kɔnɔ nanparan wa na wo ma, wo ye dila Mari dala wo kisi-koe la.
Alako tun, wo ara wo sɔ wo hakɛ la bawo wo ara wo kan-kɔ sɔ wota Mari Alla la. Wo ara sibolo-gbɛrɛnuta bɛsɛnu kɔ. Wo ma ale sako kɛ fɔ ka bɛsɛnu kɔ kɔlɔma-kuru-wɛnu kɔrɔ. Ale Mari kan le kɛ la.
Mari ko wole telenbɛlɛnu ni na a ma tun. A ko wo ye ale le bolo. A si mɔgɔ kelen-kelen bi soe bɛɛ rɔ ka mɔgɔ fila-fila bi kebilɛ bɛɛ la. A ko a si na wonu na Yerusalɛm soe burɔ tun.
Marita wan-takanɛ bɔra nima-fan wonu kuma ka ta a sɔ Bato-Bɔn don-dɛ la. Wo kɔma, banda-fin-gbɛ tara Bato-Bɔn lafa pen! Kata wo mumɛ burɛ rafara Allata wan-takɛ la waran!
Anu bara anu nyɛrɛ latinya min bɛɛ ma kisimiriya-ko-ladannu tɔ, anu hɛnkili si to wonu ko wati wo le tɔ. Anu si nyima anu nyɛrɛ rɔ ka a tɛgɛ anuna ko-yogomɛnu ma.
Minnu si to biralɛ rɔ nyɔ rɔ, wonu si anu miri n ma. Anu si a lɔn yati, ko nde le ya anu tɔrɔ ka anu nayarabi bawo bɛsi-kɔ-koe diyara anu ye nde bato koe ko, ado anu bara anu kan-kɔ sɔ nde la. Anu si tɛgɛ anu nyɔgɔn tɔ kasikasi, ka a tɛgɛ anuna wunduyogoyɛ anubɛ kisimiriya-koenu ma.
Alla ya a fɔ n ye ko, “Ile hadama-dan, i wara a yen min bi mala? I wara a yen Isirɛla bɔnsɔn-mɔgɛnu bi ko-kɔsɔni-sufa min nadanna? Ko-sufa kɛnu denu bi a mala, n ni n bɔ nta kan-tina-sɛnimɛ kɛ rɔ feufeu! Nba, i si ko-yogomɛ yen anu bolo kɛ rɔ min tenbira kɛ la.”
Wati ye nala, Isirɛla mɔgɛnu si anu ya-lamunun anuta Mari Alla la ka Mansa Dawuda kegeyɛ do ma anuta mansɛ la. Wo wati rɔ, anu si kilan Mari la ka to ala duwɛ sɔrɔnna.
Bon-tigi wa a lasɔ ka dɛ rasɔgɔ, wo sɔnɛ si to kɔma dɛ matugula ka a fɔ ko, ‘N fa, dɛ laka ma ye!’ Kɔnɔ a si wo yabi ko, ‘N ma wole lɔn. N ma wo bɔ tinɛ lɔn!’