I miri ila wɔli-kɛlɛnu ma, Iburayima wo, Isiyaka wo, anubɛ Yakoba. I ma lanyiri kiri anu ye nun ko i si anu bɔnsɔn siyaya iko sanma-lolenu? I ma lanyiri kiri anu ye nun ko i si lanyiri-nyamanɛ wo di anu ma ka nyamanɛ wo ma anu halalɛ la?”
Ni ma ko fɔ ma ni tɔn-kitabu bira alako ma ni duwɛ wo sɔrɔn, ma ma duwɛ wo sɔrɔn lanyiri fɛ worɔ. Kɔnɔ Alla le ya a di Iburayima ma bawo a ya lanyiri kiri a ye le.
A ko, ‘Nde, Mari ara nyamanɛ wo mumɛ di wo ma. N ya lanyiri kiri Iburayima fɔlɔn ye nun anubɛ ala dan Isiyaka anubɛ Isiyakata dan Yakoba ye ha ka ta a sigi anu kegeyɛnu na. Wo ta nyamanɛ wo mumɛ bi ka wo sigi nyɔ.’ ”
Wo kana ko-yogomɛ sara ko-yogomɛ la. Ni min ya wo mɔɛn ka wo lafɛya, wo ni duwa wo tigi ye bawo Alla le ya wo kele alako wo ni duwa mɔgɛnu ye. Ni wo ya wo ma, Alla si ata duwɛ layigi wole fanan kuma.