San-kole si tunu yen, iko gbolo-kolonɛ la wa mini. Tele wo, karɛ wo, lolenu wo, wo bɛɛ si bunden. Lolenu si to yalanna iko toro-gbɔɛ anubɛ a yanbɛ si a ma nya min.
Yon bi kɛ dama mala? Koe minnu bara tenbi nun kɔrɔma la, yon bi wonu kun na? Nde, Mari le nyɔ nun kebi hun, ado nde, Mari si taran nyɔ fanan ha wati-laban.
Mari min bi maralɛ kɛla ka male Isirɛla mɔgɛnu kumafunfan, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi, kɔni, wo ko, Alla fɔlɔtɛ anubɛ a laban le ale la. Alla-wo-alla sa nyɔ ale kɔma.
Wo ni san-kole anubɛ dugu-kole mafɛlɛn. Anu si na tunu yen, iko ta-sisi. Dugu-kole la si murun iko kura-kore. Mɔgɛnu si to yalanna ale dugu-kole ma ka faga iko sisɛnu. Kɔnɔ Marila kunka-koe si to a la habadan! Ala nɔlɛ si ma ko-laban la.
Alla wa a fɔ ko, “iko kelen tun,” wo ye a yirala ka a gbɛ ko fan min bɛɛ danta, wonu na si yɛrɛyɛrɛn ka bɔ anu gbɛ rɔ. Kɔnɔ fan minnu ti maga anu gbɛ rɔ, wonu si to anu gbɛ rɔ tolon!
A ko, “I ye nala min yenna, i ni wo sɛbɛ. I wa ban wo sɛbɛla, i ni kitabu wo lata chɔchi wɔrɔnfilɛ kɛnu ma, Ɛfɛsa wo, Simirina wo, Pɛragama wo, Tayataira wo, Sadisi wo, Filadɛlifiya anubɛ Leyodisiya.”
Wo kɔma, n ya san-kolo-kurɛ yen anubɛ dugu-kolo-kurɛ. San-kolo fɔlɔtɛ anubɛ dugu-kolo fɔlɔtɛ, wonu bara tenbi ka tunu yen, ado kɔgɔ-yi fanan sa nyɔ tun.