A nɛbi wo, a saraka-masɔla wo, wo bɛɛ ye tonko-tankanna gbɛɛ-minyɛ bolo. Anu bara baan-su bɛɛ min ha anu bi tola anu nyɛrɛ mabondanna. Alla ye ko-rayirɛ minnu nanala, anu ti ke wonu nya-yenna gbɛɛ bolo. Saraka-masɔlɛnu ti ke kiti tɛgɛla yalafinyɛ bolo.
Anu sa nyinina ko-nyima wo ko-nyima ma anu bɔnuna ko la. Anu manɛ gbɛɛtoenu na. Anu bi anu fɛrɛ-bɔnku-natanu denu wasala tolon! Anu bi ko-sufa wo bɛɛ mala. N bi a fɔla wo ye tun ko minnu bi ko-sufa wo bɛɛ kɛla, wonu ti Allala mansayɛ sɔrɔn muk!
Mansa Dawuda ya a kele fen dɔn tinɛ. Wo kɔma, wulɔn suyi nyɛrɛ rɔ, a ya a lamin kɔlikɔli! Kɔnɔ hali wo, Yuraya ma ta a warɛ bɔn la. A tara ki a gbɛ rɔ mansa-makandannɛnu bara nyandan rɔ.
Ale Abasalɔm ya a fɔ ala wɔli-kɛlɛnu ye ko, “Wo ni wo yɛ bɛn Aminɔ ma. Gbɛɛ wa a bira tumɛ min, n ba a fɔ wo ye, wo ni a faga. Hali wo ma kilan. Dunu sa wole kuma. Dunɛ ye nde le kuma. Wo ni wo kerinteya, hali wo ma sika.”
“Ile anubɛ ila den-keminɛnu, yanni wo ni ta nta Fani-Bɔn la tumɛ min, wo kana baan min. Fenfen min si mɔgɔ kun tafin, wo kana wonu min. Ni wo ya wo ma, wo si faga. Tɔn le kɛ la ka a fɔlɔ ile Aruna ma ha i kegeyɛnu. Wo kana a tinya.
I kana gbɛɛ-minna-wɛnu anubɛ nugulamɛnu ma i diyana-mɔgɛ la bawo anu bara-koe si a laban bolo-kolonyɛ ma. Wo si a ma anu ni to kinɔgɔla, ado anu si to fɛrɛyɛ rɔ.
Wola nɔnfuli siyamɛ si wo baya. Minnu kɔrɔndi, wonu wasinɛ, ado anu yisi ti sa. Anu mani de iko sayɛ bawo wo ti wasa. Woletɔ anu bi tala buila sibole doinu ma ka anuna nyamanɛnu sa anutɛ kuma.