19 Musa gbɛrɛnta dagɛ ma tumɛ min, a ya ninki-danla muninyɛ yen anubɛ dɔn-kɛlɛnu. A diminyara ha ka a dan-natenbi. A ya kuru-walan filɛ wonu fɛrɛn dugi la. Wonu tatiira nyɔ kɔnkɛ wo kɔrɔ.
Kila-birɛ anu bolo tun, Mansa Dawuda ya a dɔn a sɛbɛ-kuna-wɛ la ka Mari gbiliya. A ya a gbu makolonya fɔ linɛn-kura-hakikɛ do, a ya wo le ma kufama la.
Musa ko, “Ka na a fɔ anu bara mɔgɛnu nɔ kɛlɛ rɔ, wo sɔnkɔ-kan ma kɛ la, ka na a fɔ kɛlɛ ara mɔgɛnu bira, wo sɔnkɔ-kan ma kɛ la. Kɛ mani de iko sigi-sa-kan.”
Mari ya a fɔ Musa ye ko, “I ni kuru-walan filɛ lɛsɛ iko a fɔlɔtɛ. I ya kuru-walan fɔlɔtɛ minnu tatii, nta kumɛ minnu sɛbɛnɛ wonu ma, n si wonu sɛbɛ kɛnu ma tun.
A ko kɛ ti ma iko anubɛ anu benbanu ya min kiri anu nyɔgɔn tɛma anuna bɔɛ Iyipiti. A ko hali anu biranɛ a bolo iko mɔgɛ si ala musi bira nya min, anu ma sɔn ata sarama-kan birala.
Wo kɔma, saga-lagbengben-kɔlɔma kelan min tɔgɛ “Kan kelan,” n ya wo fanan takeri alako ka a yira ko kan kelan min bi Yuda anubɛ Isirɛla tɛma, wo ara tɛgɛ anu nyɔgɔn na gbat!
Kɔnɔ nde ye a fɔla wo ye kaka ko min ba diminya a na-kelen-nyɔgɛ ma, mɔgɔ-banu si wo mɔgɛ kiti. Min ba a fɔ a ta-nyɔgɛ ma ko, ‘Fenfen ma ile la,’ mɔgɔ-banu si wo kiti. Min ba a fɔ a ta-nyɔgɛ ma ko, ‘Ile kun-takolɔn,’ wo tigi ye nyahanama-tɛ-kilɛ le ma.
Yisa ya wo yen tumɛ min, a diminyara ka a fɔ ala karan-dannu ye ko, “Wo ni sɔn dennɛnu ni na n bara! Wo kana anu mabeli bawo anu denu denuta ye Allala mansayɛ la.
Yisa ya anu dama mafɛlɛn. A diminyara anu ma kɔnɔ a kinikinita anu ma fanan anuna yisi-gbɛlɛyɛla ko la. A ya a fɔ kei wo ye ko, “I ni i bole rasagan.” A ya a bole rasagan nkɛkuna, a kɛndɛyara kelenna!
Ma kana bɛsɛnu kɔ iko wonu denu ya a ma nya min, ado a sɛbɛnɛ Allata kitabu rɔ ko, “Anu ya anu de-nyini ka anu min. Wo kɔma, anu wulita Alla-lɔnbɛlɛnuna dɔn-kɛ-nya bila.”