Mari ko, “Wo ni wo tole masɔ n kuman-kan la a kin na! Koe minnu telennɛ nde, Mari Alla yala, wo ni wonu ma ka nta tɔn bɛɛ bira. Ni wo ya wo ma, n ya kirayɛ minnu sigi Iyipiti kɛnu ma nun, n ti wo fenfen sigi wole ma bawo nde, Mari le wo rakɛndɛyalɛ la.”
Wole, ata mɔgɛnu si kele ko, “Allata Mɔgɔ-Sɛnimɛnu.” Mɔgɛnu si wo kele fanan ko, “Marita Mɔgɔ-Kunkanɛnu.” Anu si ile Yerusalɛm kele ko, “Alla Diyana-Soe.” Anu si i kele fanan ko, “Alla Ma A Ban Soe Min Na.”
A ko wo si a ma, ale fanan ni a waralɛ latɔnbagaya min kirinɛ ma benbanu ye. A si nyamani-hakikɛ di anu ma, ki-fannu si nanfa kan min kubukubu, ado ma ye nyɔ le kɛ la kaka. Nde, Yɛrɛmaya ko, “Mari, ale le wo la.”
Wo kana mɔgɛ wonu bolo-fan ma wo halalɛ la, fɔ ka a dama mintan tɛrr! Wo si a ma, Mari fonde ni kimɛ. A ni kinikini Isirɛla mɔgɛ toenu ma. A si a ma, wo ni siyaya iko a ya lanyiri kiri wo benbanu ye nya min.
Kɔnɔ wo wa tɔrɔ wati-kundu-ni kɔrɔ, hinɛ-bɛɛ-tigi Alla min bi wo kelela ala habadan-gbiliyɛ ma Kirasiti rɔ, ale nyɛrɛ si wo kanbali ka wo sɔ-bole rabɛn gben!