6 “Wo tara kan-bo-kan hali tagama-kilɛ ma, wo ye Marita duwɛ kɔrɔ.
Ile ma a lɔn ko a nara i yanfa tinɛ le wo la? A ye i ta tinɛ anubɛ i ko-ladan-bole le lɔn-koe rɔ. Ha bi, ile ma wo lɔn?”
Woletɔ i ni hɛnkilimayɛ anubɛ ko-kɔrɔ-lɔn di n ma alako n ni nna mɔgɛnu bira boloko-nyimɛ-kɛ. Ni wo ma, nde si ke kunna mɔgɔ-siyamɛ kɛnu ma kama?”
Ma tenbi ta-ni-sɛgi kɛla, Mari si ma lakanan burubukai!
Alla ya a fɔ Belam ye ko, “I kana ta mɔgɛ kɛnu fɛ hali! I kana Isirɛla mɔgɛ wonu danka mumɛ, bawo nta duwɛ ye anu fɛ.”
Isirɛla mɔgɛ kɛnu kana ma iko sagɛ minnu kandanna sa.”
“Wo tara kan-bo-kan, wo ye Marita dankɛ kɔrɔ.
“Wola dɔn-fen-namara-sagɛnu anubɛ wola dɛgɛ-ramaga-mirannu si duwɛ sɔrɔn. Anu ta ti kolonya.
“Wo yogenu ba na wo kɛlɛ tinɛ tumɛ min, anu si bɔ kila kelen fɛ kɔnɔ wota Mari si anu tanyɛnsɛn wo ma. Anu bɛɛ si belenna anu burila wo kɔrɔ kila-siyamɛnu fɛ.
“N bara san kɛmɛ ani san mogan bɔ. N ti ke wola kun-tigiyɛ nɔla tun. Min sanɛ wo kuma, Mari ara a fɔ n ye ka a gbɛ feu, ko n ti Yorodan bɛ tɛgɛ tun.