16 “ ‘Alamɛ Allata dankɛ taranta wo mɔgɛnu kuma minnu ti sɔn anu fa anubɛ anu na gbiliya-koe ma.’ “Anu si a labira ko, ‘Amina.’
A ya a fɔ wo rɔ ko, “Hamala den Kenan anubɛ a bɔnsɔn si ma dankatoenu na. Anu si ma yɔɔnnu na Sɛma anubɛ Yefɛti bɔnsɔnnu kɔrɔ.”
“Wo ni wo fanu anubɛ wo nanu gbiliya. Woletɔ n bara wo yili-madiya nyamanɛ min na, wo si simayɛ sɔrɔn wo rɔ.
“Ni min ya a na, ni wo ma, a fa lafɛya, wo ni wo tigi faga yati!
Dan si ke a fɔla a sɔrɔnnɛnu ma ko, “Nfenna ko la wo ya n nadan ka?”
Mɔgɔ-wo-mɔgɔ sa Yerusalɛm soe burɔ min si a sɔrɔnnɛnu gbiliya. Ala mɔgɛnu bi sundannu bolo labirala. Anu bi kelennɛnu anubɛ kɛɛ-musinu bolo labirala.
Wo ni wo fanu anubɛ wo nanu gbiliya iko n ya a fɔ nya min wati tenbinɛ rɔ. Wo ni Sulen-Tele ma tele-latankanɛ la fanan. Nde, wota Mari Alla ya kɛ le fɔ wo ye.
“Ni min tora a fa anubɛ a na lafɛyala, Mari ko wo ni wo tigi faga. A tigi tɔgɛ si to a nyɛrɛ la, yɔ!
“Wota Mari Alla ko wo ni wo fanu anubɛ wo nanu gbiliya, woletɔ a ye nala nyamanɛ min dila wo ma, wo si simayɛ sɔrɔn ka sigi hɛrɛ rɔ nyɔ rɔ.