Kebi Mansa Sɔli ye a kɛndɛ la wati min, ile le sɔnɛ ma yarɔ kɛlɛ rɔ, ado Mari ara ban lanyiri kirila i ye nun ko ile le ye sɔla male yarɔ ka ma mala mansɛ la.”
Mari ko wole, Isirɛla mɔgɛnu kana wo buri ha wo kian ma ni wulen kɔli-fannu-nyinɛ bolo, ado wo kana wo buri ha wo niyi tɛ ni tɛgɛ kɔli-fannu-sɔrɔn-koe la. Wo ye a fɔla wo bɛɛ rɔ ko bɛsɛ wonu denu di wo ye. Wo ko fɔ wo wa anu kɔ le serr!
Wola kun-tigi si bɔ wo nyɛrɛ rɔ. Wola mɔgɔ-bɛrɛbɛrɛ le wo lamarala. Mari ko a wa kun-tigi wo rakele, wo si a gbɛrɛn a ma, ado yon si ke a gbɛrɛnna ale Mari ma, ni a ma min takele? A ko wole si ma ata mɔgɛnu na, ale si ma wota Alla la. Ale Mari kan le kɛ la.
Samuwɛli ya a fɔ mɔgɛnu ye ko, “Wo ara a yen Mari ara mɔgɛ min yabɔ? A nyɔgɔn-takɛn sa wo do-wo-do rɔ yan tɔ.” Mɔgɛ wo bɛɛ ya anu kan nabɔ anu nyɔgɔn fɛ anuna mansa kura wo ye ko, “Alamɛ i mɛra!”
I wa ke nyɔ tumɛ min, i ni Yɛsi kele ila saraka-bɔɛ kuma. Ile si min ma nyɔ, nde si wo fɔ i ye. N ba mɔgɛ min yira i la nyɔ, ile si wo dantɛgɛ ka a ma mansɛ la.”
Anu ya a fɔ a ye ko, “N fa, ile ara wuli kɔrɔyala, ado ila dannu sa sɔnna i kɛ-nya bila. A sɔgɛ ye ma la, i ni i bole sɔ mɔgɛ do la min si ma mala mansɛ la alako male fanan ni mansɛ sɔrɔn iko sibolo-gbɛrɛ minnu bi mala foolɛ rɔ.”