Woletɔ Yakoba ya kan tinɛ wo tɔgɔ sa Pɛniyɛli bawo wo kɔrɛ le iko mɔgɔ wa a fɔ ko, “Alla Kolonkɛ.” A ko, “N bara Alla nyɛrɛ kolonkɛ yen n yɛ la kɔnɔ n ma faga.”
Wo ni wo tole masɔ sɔnkɔ-sɔnkɔ-kan la kɔnkɛnu kuma, ado nyama-bɛrɛ-sɔnkɔ-kan le wo la. Nyamani-siyaman mɔgɛnu sɔnkɔ-kan le wo la. Kɛlɛ-dan bɛɛta Mari ye ala kɛlɛ-dannu mabɛnna kɛlɛ-kɛ-koe la.
“Mari si kɛlɛ-nyɔgɔnyɛ ban duninya-sibolenu tɛma. Mari si yisi-kimɛ lana anu tɛma ha anu si anuna faannu yɛlɛma sɛnɛ-kɛ-dɛɛnu na. Anu si tanbɛnu yɛlɛma wɔrɔtɛnu na. Woletɔ duninya-mɔgɛnu ti anu tabɛn kɛlɛ-kɛ-koe ma anu nyɔgɔn kan ma. Anu ti anu nyɔgɔn kɛlɛ tun.”
Mari ara ta-bondɔn ladan Asiriya mansɛ ye, bi ko ma, a si mintan kan min gburr! Nyɔ rayan, a kolo, a lafanɛ sɔgɛ la pim. Mari si tɛ lafɛ alako tɛ ni bira ale mansɛ la kiribo!
Mari, i wara dunu-gbilima-wɛ bɔ anu kuma. I wara gbɛn da sawɛ bɔ anu kɔma. Sibolo-gbɛrɛ minnu bi anu yakɔrɔ-mamɔla, i wara wonu nabui anu kɔrɔ. I wara anu nabui iko i ya Midiyan kɛlɛ-dannu nabui nya min nun kɔrɔma la.
Dan do si sɔrɔn ma ye! Den-kei dinɛ ma ma! Wo si ma mala kun-tigi la. Anu si a kele ko Makawandili-Kɛlɛ-Makawanɛ anubɛ Alla Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi anubɛ Habadan-Fa anubɛ Yisi-Kima-Mansɛ.
Mari ko wati ye nala, a ye mɔgɔ-telennɛ do yabɔla Mansa Dawuda kegeyɛ rɔ min si ma mansɛ la. Mansɛ wo si mansayɛ kɛ hɛnkili la ka ko-latelennɛ kɛ nyamanɛ kan-tinɛ bɛɛ rɔ.
Anu si soeenu kinta-kan lamɔɛn. Anu si kirindinu ta-kan lamɔɛn. Anu si kirindinu sɔnkɔ-kan namɔɛn. Sɔrɔnbagɛnu ti sɛgi anu kɔma anuna dannu bi-tinɛ. Anu bolenu tafaganɛ kɔlɔbɔ!
Anu tenbi kɔnkɔ yigi-ni-yɛlɛ kɛla, anu ta-kan ye bɔla iko kirindinu. Anu sɔnkɔ-kan ye tala bɔla iko tɛ tenbi kalɛ la. Anu tabɛnnɛ sɔnɛ anu sansan-yili ma kɛlɛ-kɛ-koe la.
“Kɔnɔ kaka gbɛ, wo ni wola kɛlɛ-dannu nadɛn kan-tina-kelen bawo ma yogenu bara na bui ma ma ka ma kɛlɛ. Anu bara Isirɛla mansɛ dɛ ratii a kɔrɔ-sɔ-sewuri la.”
Wo ni wo tole masɔ soeenu-gbesi-kan la soi! Kirindinu-kiannu bi tala sɔnkɔla, gbɔgɔn gbɔgɔn gbɔgɔn! Soeenu bi anu burila, barr barr barr! Kirindinu bi anu burila, gbara gbara gbara!
A ko wo le ye Bato-Bɔn sɔla, ado bolɔn wo fanan si gbiliyɛ sɔrɔn iko mansɛ ye a sɔrɔnna nya min ka mansayɛ kɛ ala mɔgɛnu kun na. Ale mansɛ si ma saraka-masɔlɛ la ka sigi mansaya-waganɛ rɔ. Yisi-kimɛ si taran sɔ-tina filɛ kɛnu tɔ.
“N bi wo batasila yi rɔ alako mɔgɛnu ni a lɔn ko wo ara tubi ka wo kɛ-nyanu yɛlɛma. Kɔnɔ ale min bi nala nde kɔma, wo si wo batasi Allala Ni-Sɛnimɛ la anubɛ tɛ min si wo sɛninya. A makawara nde ko pirr! Nde ma bɛn, hali ka ala sanbarɛ bi a ye.
Mansa Sɔli ye kumɛ wo fɔla saraka-masɔlɛ wo ye tumɛ min, anu ya a yen, Filisitinuna yakɔrɔ-mamɔɛ da ara koloyala. Woletɔ Mansa Sɔli ya a fɔ saraka-masɔlɛ wo ye ko, “Mari-manyinika-fɛrɛ sa ma bolo tun!”