1 Mari ko ata mansaya-waganɛ le san-kole la. A tontɛ rasagan tinɛ le dugu-kumɛ la. Wole lara a la, wo si ke nfen bon-sufa sɔla ale ye? A ko a si a sulen kan-tina-nyuman tɔ?
Mansa Dawuda ya a lakɔɛnma ka a fɔ anu ye ko, “Nna nyamanita-mɔgɛnu, wo ni wo tole masɔ n na. A sɔgɛ ye n na nun, n ni bɔn sɔ Marita tɔn-kenkirɛla ko la. Wo si ma mata Mari Alla mayigi tinɛ la. N bara fen-siyaman nadɛn nun bɔn wo sɔ-koe rɔ.
Alla-gbiliyanɛ min bi san ma pon, min sɛnima, ado a ye nyɔ habadan, wo ko ale mayiginɛ kan-tina-sɛnimɛ le tɔ san ma pon! A ko hali wo, mɔgɔ-famayiginɛ minnu bara nimisa, a si taran wonu tɛma. A ko minnu famayiginɛ, a si ni kurɛ di wonu ma. Minnu nimisanɛ, a si wonu niyi kurakuraya.
Lɛbanan kɔlɔma-kuru-wɛnu si ma itɛ la. Nyɔ-kɔlɔma-nyimɛnu si anu kun sa ile soe ma. A ko ila mɔgɛnu si ale Mari Bato-Bɔn lakinya wonu na. Ale Mari ye a tɔntɛ sɔla ile Yerusalɛm min tɔ, a ko gbiliyɛ ti dasa nyɔ ma.