Mari ko koe minnu bara tenbi nun kɔrɔma la, wo ni wo hɛnkili lamiri wonu ma de! Wo ni a lɔn yati, ko ale le kelen pe ye Allayɛ la. A nyɔgɔn-takɛn sa de!
Ale le ya san-kole rafulen ka dugu-kole kurukɛ. Ale le ya a fɔ Yerusalɛm kɛnu ye ko ata mɔgɛ le anu na. A ko a ara ala karan don anu bolo ka anu kumafunfan a kɔɛn la.
A ko wo wa wuli siyayala nyamanɛ wo rɔ tumɛ min, wo ti tɔn-kenkirɛ wara-ko-kuma fɔ tun. Wo yili ti to a ko hali ka wo miri a ma. A ko wo mako ti taran kenkirɛ wo la hali ka a kurɛ ladan.
Kɔnɔ hali wo, iko a sɛbɛnɛ Allala kitabu rɔ nya min, “Mɔgɛ ma min yen bɛ wo, a ma min namɔɛn bɛ wo, hali ka a miri min ma wo, Alla ara wo le rabɛn wonu ye a keninɛ minnu bolo.”
Alla wa a fɔ ko, “iko kelen tun,” wo ye a yirala ka a gbɛ ko fan min bɛɛ danta, wonu na si yɛrɛyɛrɛn ka bɔ anu gbɛ rɔ. Kɔnɔ fan minnu ti maga anu gbɛ rɔ, wonu si to anu gbɛ rɔ tolon!