Mari, i yandi, kunden. I ni ma dɛnbɛ. Ita sɛnbɛ lawɔli ka ma kisi. Wɔli iko i duruta a mala kɔrɔma la nya min. Ile le ya ninkinankɛ ratɛgɛtɛgɛ fɔlɔ nun.
A ma mɔgɔ-den-kelen yen anu tɔ min si hina bolo-kolɔnnu na. Wo ya a tɛrɛna, a ma mɔgɛ yen anu tɔ min si dɛnbɛnɛ kɛ. Wo le ya a ma, Mari ya a fanka lawɔli ka mɔgɛnu dɛnbɛ alako anu si sɛnbɛ sɔrɔn nya min.
Mari ara yili-madiyɛ kɛ. A si lanyiri wo latɔnbagaya ata sɛnbɛ la. A ko a ti wola dɔn-fannu di wo yogenu ma tun. Wo ara tɔrɔ minni-fan min sɔrɔn la, a ti sɔn sundannu ni wo min tun muk!
Wo wati ya a taran, Yisa ya a fɔ ko, “E, n Fa, san-kole anubɛ dugu-kole Mari! N bi baraka birala i ye bawo i wara koe min dogon hɛnkilimɛnu anubɛ mɔgɔ-karannɛnu ma, i wara wo yira karanbɛlɛnu na.
Yisa ya ala karan-den tan-ni-filɛ wonu bi anu dan na ka a fɔ anu ye ko, “Wo ni wo tole masɔ! Ma ye tala Yerusalɛm. Nɛbinu ya koe min bɛɛ sɛbɛ nde, Hadama-dan la ko la, wonu si na bɔ-a-la nyɔ.
Minnu bi nala halakila, yuwaya-kumɛ le Kirasiti faga-koe la kɔlɔma ma wonu yala. Kɔnɔ male minnu bi nala kisila, Allata sɛnbɛ mayiranɛ le wo la male yala,