13 Mari ko mɔgɛ kɛnu bi a fɔla anu da rɔ ko ale Mari di anu ye kɔnɔ a wara-koe sa anu yisi-kunyɛ la. Anuna dina manɛ tɔn anubɛ namunya-gbansan le la. Wo le manɛ anu bolo kuntɔ-karan la.
A ko a ara wo latugu Alla-lɔnbɛlɛ donu kan ma bawo anu bara a ladiminya. A ara wo lata bumalɛ anubɛ kankanyɛ anubɛ Yuda kɛnu tatɛntɛn tinɛ ka anu ma iko gbangban.
Ile Yerusalɛm so-nyɛrɛ ye dankɛ kɔrɔ, Marita saraka-mintan-tinɛ ye kan min, kɔni. Mansa Dawuda ya ile so-kunbɛ ma a daga makɛ tinɛ la nun. San-dande ladiyɛ wa tenbi,
Woletɔ a ya a ma, ma ara ata diminya-makawanɛ lɔn anubɛ ka kɛlɛ-masibɛ lɔn fanan. Ata diminyɛ ya mintannɛ kɛ Isirɛla nyamanɛ rɔ iko tɛ kɔnɔ ma sa a kalama. Ma ma hɛnkili sɔrɔn wo fenfen ma.
Mari, nfenna i ye a mala, ma ye yilan-yilanna ka bɔ i fɛ? Nfenna i ye a mala, ma tole ye gbɛlɛyala, ma sa i gbiliyala? I yandi, sɛgi ma ma. I halalɛ le male la minnu bi wɔlila i ye buda!
I wara wunduyogenu ki ma tɛma yan. A mani de iko anu suli gbangbannɛ gben, ado anu bi nanfala ka gbɔ. Anu bi i matɔgɔla anu da rɔ kɔnɔ anu yisi fɛ-yan i la pon!
wo ara wo nyɛrɛ baya min si a ma, wo kunyɛ si to-a-rɔ. Wo ya n manyinika ko n ni mata Mari Alla madiya wo ye, ado wo ko a miriya ye ko-wo-ko ma, wo ye wonu denu kɛla.
Mari ya a fɔ n ye ko, “Ile hadama-dan, ila mɔgɛnu bi i wara-koe fɔla tarɛ dafɛ anubɛ anuna bonda-dɛnu na. Anu bi a fɔla anu nyɔgɔn ye ko, ‘Ma ni ta ma tole masɔ Marita sarani-kan la.’
Wo ma n matara wo yisi la fɔ ka wo nyɛrɛ gbesi dugi la ka belenna dila iko Alla-lɔnbɛlɛnu bi a mala nya min. Wo tenbi n matarala dɔn-fen-koe la, wo ye belenna wo mafarafarala iko kafirinu. Mɔgɔ-murutiyani-bɛrɛbɛrɛ le wo la.
Mansa Sɔli ya Samuwɛli madiya, a ko, “Hali n bara hakɛ kɛ kɔnɔ gbiliyɛ di n ma nta mɔgɔ-banu anubɛ Isirɛla mɔgɛnu yala. A ma, ma bɛɛ ni ta ma nyɔgɔn fɛ alako n ni ta ita Mari Alla bato.”