Nde, Aiseya yisi tinyanɛ Mohabu kɛnuna ko la. Minnu ya anu buri, wonu tara fɔɔ Sohari soe anubɛ Igilati-Sɛlisiya soe burɔ. Donu bi yɛlɛla dila Lohati soe kilɛ la. Donu bi tala anu dɛ sala-a-rɔ Hɔrɔnayim soe burɔ.
Mari, i kolan layigi ma ma dugi ma. I tenbi ita sɛninya-tina-makawanɛ rɔ, i miri ma ma. Ita keninteya-belebele-wɛ ye mintɔ? Nfenna i ye ita keninteyɛ anubɛ ita kinikinɛ dogonna ma ma?
Mari ko a diyana-den-bɛrɛbɛrɛ le Isirɛla mɔgɛnu na. A ko anu di a ye kosɛbɛ! A ko a nɛn-naban anu tɔgɔ ratɛgɛla, anuna keninteya ara don a rɔ. A ko a hɛnkili ti bɔ anu ko, ado anuna hinɛ si to a burɔ.
Nde, Yɛrɛmaya ye a fɔla ko, “E, dumɛ! N yisi ye n tɔrɔla kosɛbɛ!” A ye tugula n burɔ. N ti ke a birala n tɔ tun. A ye wo nya na le bawo n bi kɛlɛ-buru-kan lamɔɛnna. N bi kɛlɛ-sɔnkɛ lamɔɛnna.
“E, Mari, i ma a yen, n niyi ra ara gbɛrɛn n ma. N yisi ara tinya ka a tɛgɛ nta murutiyɛla ko ma. N yogenu ya nna dannu faga luyi ma. Fenfen sa bɔnnu na fanan fɔ sayɛ.
“N si ile Isirɛla don bolo tɔ kama? N si wo boloka kama? N si wo kasara kama iko n ya a ma nya min Adima anubɛ Sebom soe la? N ti sɔn wo kasara-koe ma. Nta keninteyɛ da rakolo wo ye.
Ka a fɔ ko Kirasiti siginɛ wo yisi rɔ, kumɛ wo ti wo sɛnbɛ don, ba? Ala keninteyɛ ti wo yisi-kimɛ, wa? Wo ye ta-nyɔgɔnyɛ kɛla ata Ni-Sɛnimɛ baraka rɔ, a sa wo nya? Wo sa kinikinɛ anubɛ nyɔgɔn-keni kɛla, wa?