N si a ma, nyɔ ni ma bin-gbansan la. Minnu sa gbɔla, n ti ko ma wonu na. N ti anu kɔrɔ wɔrɔ. N si a ma, gbenkinya anubɛ gbangbufe ni nyɔ bira-a-la. N si tɔn sigi bandɛla nɛ la a rɔ.”
Mari si to sɔla wo yarɔ. Wo ye nyinina min ma, a si wo wasa maka wonu na. A si wo kolo gbɛlɛya fanan. Wo si ma iko yi ye sundi min kɔrɔ. Wo si ma iko tenke-gbalabɛlɛ.
Mɔgɛ min sewanɛ ko-telenni-kɛ la, i ye wonu dɛnbɛna. Minnu bi anu mirila ko anu ni ma iko i miriya ye anu ma nya min, i ye wonu fanan denkunna. Kɔnɔ i yisi kɔrɔtɔra ma ma bawo ma tora hakɛ kɛla nun, ado ita tɔn-tinyɛ ara ma ma kɛ-nya le la. Ma si kisi kama gbɛ?
Ma dama latinyanɛ hakɛ bolo. Ma ya ko-telennɛ min bɛɛ kɛ, wonu manɛ i ya la iko kura-koro-nɔgɔnɛ. Ma dama mani de iko yanba-kun-gbalɛ. Ma hakɛ ara ta ma la fulufele, iko fɔnyɔ ye tala yanba-kun-gbalɛ wonu na nya min.
Isirɛla mɔgɛnu si sewa-sigi sa Yerusalɛm kɔnkɔ-sɛnimɛ kuma. Anu sewanɛ bawo Mari ara anu kɔ, a fui-fen wo, a nɔnbɔ-gbɔ-yi wo, a ɔlifi-tulu wo, anubɛ a kolo-fannu. Anu si ma iko yi siginɛ sɛnɛ min kɔrɔ, anu ti nanparan-wo-nanparan sɔrɔn tun.
Nyamanita kɔlɔma bɛɛ si a lɔn ko Mari le nde la. N si kɔlɔma-layan-bɛnu tɛgɛ alako kɔlɔma-mɛsɛnu ni anu nyɛrɛ sɔrɔn. N si kɔn-kurannu nagbala ka kɔn-gbalanɛnu nanɔrɔn. Nde, Mari le wara kɛ fɔ, ado fɔ n ba a ma le, yɔ!”
A ya toro-kuri yen kilɛ dafɛ. A tara ke kɔlɔma wo ma kɔnɔ a ma fenfen yen a la fɔ yanba-kunyɛnu gbansan! Woletɔ a ya a fɔ toro-kuri ma ko, “Ile, i ti gbɔ tun!” Toro-kuri wo mafɔsɔra kelenna!