I ti i beli-fan sɔrɔn ni i ma wusi tirindi. I si to wusi tirindila ha i ni sɛgi bɔnkɛ rɔ tun bawo i bɔra bɔnkɛ le tɔ, ado i ye sɛgila bɔnkɛ le tɔ tun.”
Kebi Mansa Sɔli ye a kɛndɛ la wati min, ile le sɔnɛ ma yarɔ kɛlɛ rɔ, ado mata Mari Alla ara ban lanyiri kirila i ye ko ile le ye sɔla male yarɔ ka ma mala mansɛ la.”
Anu bi fagala le iko sagɛ. Lakira si anu makandan. Lakira min fɛ-yan anu barɛ la, anu si tuli nyɔ rɔ tiriya! Kɔnɔ mɔgɔ-telennɛ minnu bi nala yarɔ, wonu si na fanka sɔrɔn anu kuma.
Yisa ko, “Wo ni kuri bɔ a dɛ la!” Lasarasi min faganɛ, wo tirisan-musi, Marata ya a yabi ko, “Mari, kɔnɔ a tunu-sumɛ ye bɔla kɔrɛ! A togɔn ara tele nani bɔ!”
Wota wati tenbinɛ, Alla ya Dawuda ma anuna mansɛ la. Alla ya kɛ le fɔ Mansa Dawudala ko la, a ko, ‘N bara a yen ko Yɛsila dan Dawuda le si n hɛnɛ kati! Wo le si n diyana-koe bɛɛ kɛ.’
Sɔli sɔnta Sitifen faga-koe ma. Marita mɔgɛ donu ya Sitifen togon ka di ala ko la bɛrɛkɛ! Tɔrɔya-ba wulita Allata mɔgɛnu kan ma Yerusalɛm soe burɔ wulɔn tele. Dɛnkɛninya-mɔgɛ bɛɛ nyɛnsɛnta Yudiya anubɛ Samariya nyamanɛ bɛɛ rɔ fɔ Marita kilayɛnu.
Ma na-kelen-nyɔgɛnu, minnu bara ta lakira nun, ma ye a fɛ, wo ni a lɔn anu bara-koe ye nya min. Wo le si a ma, wo ma ti kinikini iko minnu yigi sa habadan-nimayɛla ko la.