“Sɛgi i kɔma Mansa Hɛsakaya wara. I wa ke, i ni a fɔ a ye ko nde, a benba Dawudata Mari Alla ko n bara ata madiyali-kan lamɔɛn ka a ya-yi yen. N si a ma, a ni san tan-ni-loli bɔ tun.
A ko, “Daniyɛli, i kana kilan. Ka a bi a fɔlɔfɔlɛ rɔ, i ya i famayigi alako i ni ko-rayen kɛ kɔrɛ lɔn, Alla ya ila matarali-kan wo lamɔɛn. Nde fanan bara na alako ila mataralɛ ni yabi.
Dɛgɛ-munke min yabasannɛ tuli kɛ la, saraka-masɔlɛ si a bolo-nya kelen bi ka a sa tɛ rɔ anubɛ isɛnti. Wo sumɛ si diya Mari ye. Bolo-nya kelan wo si ma iko a ya a damasi mintan Mari ye.
Kɔniliyasi ko, “A tele-nani-nyɔgɛ le bi, kɛ-nyɔgɔn-wati le nun gben, n bi madiyali kɛla nna bɔn la tele-makima-wati kɛ rɔ. Kei do nara minna kurɛ ye malan-malanna a ma, wo sɔra n yakɔrɔ.
A ya melika mafɛlɛn sin! A kilanta dɔgɔma-ma-de! A ko, “N fa, nfen mara?” Melika ya a fɔ a ye ko, “I wara bolo-kolɔnnu dɛnbɛ min kɛ, Alla ara sɔn ila madiyalɛnu ma. A ara a fonde to i ko.
ado n bara fan min bɛɛ sɔrɔn wo bolo, n si baraka bira wo ye wonuna ko la. Fan wonu bara siyaya ha ka wara! N makoe taranta min bɛɛ la, n bara wo bɛɛ sɔrɔn kaka bawo Ɛpaforodaita ara na n sanbɛnu na, wo ya minnu don a bolo n ye. Wonu manɛ Alla ye iko saraka-suma-diyamɛ minnu ya a hɛnɛ feu!
A ya wo ma tumɛ min, dali-fen nani anubɛ kɛmɔgɔ mogan-ni-nanɛ wonu ya anu sa saga-dan kɔrɔ. Sɔrɔn ye anu kelen-kelennamɛ-bɛɛ bolo anubɛ sɛnɛ-pani-kunbɛ minnu nafanɛ isɛnti la. Fen-suma-diyamɛ wo, Allata mɔgɛnuna madiyalɛnu denu bi wonu na.